Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Zawód: Technik weterynarii
Do probówki zawierającej EDTA pobiera się krew w celu określenia stężenia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa odpowiedź to hemoglobina, ponieważ EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) jest substancją stosowaną jako antykoagulant, co umożliwia pobranie krwi do badań laboratoryjnych bez jej krzepnięcia. Oznaczanie poziomu hemoglobiny w próbkach krwi jest kluczowe w diagnostyce wielu stanów chorobowych, w tym anemii. W praktyce, hemoglobina jest białkiem zawierającym żelazo, odpowiedzialnym za transport tlenu w organizmie. Standardy laboratoryjne, takie jak wytyczne WHO, sugerują, że poziom hemoglobiny powinien być regularnie monitorowany, zwłaszcza u pacjentów z chorobami hematologicznymi. Na przykład w przypadku anemii, niskie stężenie hemoglobiny może wskazywać na konieczność dalszej diagnostyki, takiej jak badanie morfologii krwi. Warto również zauważyć, że przy pobieraniu krwi do analizy hemoglobiny, ważne jest przestrzeganie zasad aseptyki oraz odpowiednie oznaczenie próbek, aby zapewnić wiarygodność wyników.
Odpowiedzi wskazujące na glukozę, mocznik i żelazo są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, glukoza jest substancją, która wymaga innego rodzaju probówki, zwykle zawierającej fluorotlenek sodu, który zapobiega glikolizie, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników w badaniach poziomu cukru we krwi. Podobnie, mocznik i żelazo wymagają zastosowania probówek innego rodzaju, ponieważ ich oznaczanie odbywa się w inny sposób, często z wykorzystaniem odczynników chemicznych, które mogą nie być kompatybilne z EDTA. W przypadku mocznika, istotne jest, aby krew była pobierana do probówek bez antykoagulantów, aby uniknąć fałszywych wyników. Typowym błędem myślowym jest założenie, że EDTA może być używane do wszystkich rodzajów badań krwi, co jest niezgodne z praktykami laboratoryjnymi. Każdy rodzaj analizy wymaga odpowiedniego przygotowania próbki, co jest kluczowe dla uzyskania miarodajnych wyników. Brak wiedzy na temat specyfiki poszczególnych badań oraz odpowiednich narzędzi może prowadzić do niepoprawnych diagnoz i błędów klinicznych, dlatego ważne jest, aby praktycy medyczni byli dobrze zaznajomieni z tymi zasadami.