Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych

Podanie leków drogą domięśniową, jak sugeruje odpowiedź "i.m.", wiąże się z większym ryzykiem powikłań, takich jak uszkodzenie nerwów czy infekcje w miejscu iniekcji. Ta droga podania stosowana jest w przypadku leków, które muszą być szybko wchłaniane i wymagają większej objętości niż te, które można podać podskórnie. Wybór drogi podania leku powinien być przemyślany i oparty na właściwościach farmakokinetycznych leku oraz potrzebach pacjenta. Z kolei droga doustna ("per os") jest odpowiednia dla leków, które są skutecznie wchłaniane z przewodu pokarmowego, ale w przypadku wielu substancji czynnych czas działania jest znacznie dłuższy, co nie zawsze jest akceptowalne w terapii. Z kolei dożylna droga podania ("i.v.") daje natychmiastowy efekt, ale wiąże się z wyższym ryzykiem powikłań oraz wymaga większej aseptyki w celu uniknięcia zakażeń. Wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można wykazać niezrozumienie praktycznych aspektów podawania leków oraz ich farmakologicznych właściwości. Z tego powodu istotne jest, aby każdy pracownik ochrony zdrowia był dobrze zaznajomiony z zasadami dotyczącymi różnych dróg podania leków oraz ich zastosowaniem w praktyce klinicznej.