Odpowiedź 'i.m. lub i.v. lub s.c.' jest prawidłowa, ponieważ te skróty odnoszą się do różnych metod podawania leków w formie zastrzyków. i.m. oznacza podanie domięśniowe, co jest często stosowane w przypadku szczepionek i leków, które wymagają szybkiego wchłaniania do krwiobiegu. Podanie dożylne (i.v.) zapewnia natychmiastowy efekt terapeutyczny, dlatego jest wybierane w stanach nagłych lub gdy lek musi być podawany w wysokich dawkach. Z kolei podanie podskórne (s.c.) jest używane w przypadku leków, które mogą być wchłaniane wolniej, co może być korzystne w przypadku terapii insulinowej lub niektórych biologicznych leków. Dobre praktyki medyczne przewidują staranne dobieranie metody podania w zależności od właściwości farmakokinetycznych leku, jego przeznaczenia oraz stanu pacjenta. Niezwykle ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia posiadali wiedzę na temat tych metod, aby mogli efektywnie i bezpiecznie stosować leki w różnych sytuacjach klinicznych.
Podane odpowiedzi zawierają różne metody podawania leków, z których nie wszystkie są stosowane w formie zastrzyków. Na przykład, 'p.o.' oznacza podanie doustne, co jest metodą stosowaną przy podawaniu leków na drodze pokarmowej, a nie poprzez zastrzyk. Często mylnie zakłada się, że wszystkie formy podawania są równoważne, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu. Kolejna nieprecyzyjna odpowiedź to 'p.r.', czyli podanie doodbytnicze, które również nie jest związane z formą zastrzyku. Tego typu pomyłki wynikają z braku zrozumienia różnicy między różnymi drogami podania leków. Każda z tych dróg wpływa na farmakodynamikę i farmakokinetykę leku, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności terapii. Zrozumienie, które metody są odpowiednie w danej sytuacji klinicznej, jest niezbędne dla osiągnięcia optymalnych wyników terapeutycznych i minimalizacji ryzyka. W praktyce klinicznej kluczowe jest, aby personel medyczny był dobrze wyedukowany na temat różnych form podania leków, aby odpowiednio dostosować terapię do potrzeb pacjenta.