Ognisko choroby to miejsce, w którym stwierdzono przypadki choroby zakaźnej u zwierząt. Jest to termin używany w weterynarii i epidemiologii do określenia lokalizacji, gdzie występują zarażone osobniki, co ma kluczowe znaczenie dla podejmowania działań mających na celu kontrolę i zapobieganie rozprzestrzenieniu się choroby. W praktyce, gdy lekarz weterynarii identyfikuje ognisko choroby, konieczne jest wprowadzenie ścisłych środków bezpieczeństwa, takich jak kwarantanna zarażonych zwierząt, monitoring stanu zdrowia innych zwierząt w okolicy oraz edukacja właścicieli zwierząt na temat objawów choroby. Działania te są zgodne z wytycznymi organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE), która promuje standardy zdrowia zwierząt na całym świecie.
Wektor to organizm, który może przenosić patogeny powodujące choroby, ale nie jest to miejsce, w którym choroba występuje. W kontekście zwierząt domowych wektory mogą obejmować owady, takie jak komary czy kleszcze, które są odpowiedzialne za transmisję patogenów. Mylne jest utożsamianie wektora z miejscem występowania choroby, ponieważ ich rola w ekosystemie jest inna, skupiająca się na przenoszeniu, a nie na lokalizacji ogniska zakażeń. Terminy takie jak obszar zagrożony odnoszą się do stref, które mogą być narażone na epidemię, ale nie definiują one już stwierdzonych przypadków choroby. Kwarantanna to praktyka izolacji zwierząt, które potencjalnie mogły mieć kontakt z chorymi osobnikami, ale również nie określa lokalizacji występowania choroby. Dla skutecznego zarządzania chorobami zakaźnymi kluczowe jest zrozumienie tych różnic i zastosowanie odpowiednich środków na każdym etapie, co umożliwia efektywne zarządzanie zdrowiem zwierząt oraz ochronę publicznego zdrowia.