Słupkowce, znane również jako krwiopijne pasożyty, mogą wywoływać poważne problemy zdrowotne u koni, w tym zatorowość płucną spowodowaną zakrzepami. Kiedy słupkowce, takie jak Strongylus vulgaris, infiltrowują naczynia krwionośne konia, mogą powodować uszkodzenia ścian naczyń oraz zaburzenia krążenia. Te pasożyty mają zdolność do migracji w organizmie, a ich larwy mogą osiedlać się w tętnicach, prowadząc do zakrzepów. Zatorowość z tym związana objawia się często dusznością, kaszlem oraz obniżoną wydolnością fizyczną. Właściwe leczenie i profilaktyka, takie jak regularne odrobaczanie i kontrola pasożytów, są kluczowe dla zdrowia koni. W praktyce weterynaryjnej bardzo ważne jest wczesne rozpoznawanie objawów inwazji słupkowców oraz wdrażanie skutecznych strategii profilaktycznych, aby zapobiec rozwojowi poważnych powikłań.
Inwazja gzów, glist czy tasiemców nie jest bezpośrednio związana z występowaniem zatorowości zatorowo-zakrzepowej u koni, co często prowadzi do mylnych przekonań na temat zagrożeń związanych z pasożytami. Gzy, jako owady, mogą powodować jedynie lokalne podrażnienia i stres u koni, nie mają jednak wpływu na układ krwionośny ani nie wywołują zakrzepów. Glisty natomiast, mimo że są powszechnymi pasożytami jelitowymi, również nie mają związku z powstawaniem zakrzepów, a ich wpływ na zdrowie koni dotyczy głównie problemów pokarmowych i wzrostu. Tasiemce, chociaż mogą prowadzić do osłabienia organizmu, również nie są czynnikiem ryzyka zatorowości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie różnych grup pasożytów i ich wpływu na organizm. Ważne jest, aby w praktyce weterynaryjnej stosować się do standardów diagnostycznych, które pomagają w prawidłowej identyfikacji pasożytów oraz w podejmowaniu właściwych działań profilaktycznych i terapeutycznych.