Choroba niebieskiego języka to wirusowa choroba zwierząt, szczególnie przeżuwaczy, która jest objęta obowiązkowym zwalczaniem w wielu krajach. Jest to choroba, która może prowadzić do poważnych strat w hodowli zwierząt, a jej przenoszenie odbywa się głównie poprzez ukąszenia owadów, takich jak komary. Zwalczanie tej choroby polega na monitorowaniu populacji zwierząt, stosowaniu szczepień oraz kontroli wektora przenoszącego wirusa. Przykładem skutecznych działań w zwalczaniu choroby niebieskiego języka jest wprowadzenie programów szczepień w regionach, gdzie choroba jest endemiczna. Ponadto, wdrożenie zasad bioasekuracji i ograniczenie kontaktu zwierząt z dzikimi gatunkami może znacznie zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia się wirusa. Dzięki tym praktykom możliwe jest nie tylko ograniczenie występowania choroby, ale także ochrona zdrowia publicznego i zapewnienie bezpieczeństwa łańcucha dostaw produktów zwierzęcych. W związku z powyższym, choroba niebieskiego języka wymaga szczególnej uwagi i skutecznego zarządzania, aby zminimalizować jej skutki w hodowli zwierząt.
Toksyplazmoza, myksomatoza i włośnica, mimo że są to ważne choroby, nie podlegają obowiązkowemu zwalczaniu w tym samym sensie co choroba niebieskiego języka. Toksyplazmoza, wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii, jest chorobą zakaźną, która dotyka wiele zwierząt, w tym ludzi, ale nie jest typowo objęta obowiązkowymi programami zwalczania. Zamiast tego, kontrola toksoplazmozy opiera się na edukacji i świadomości społecznej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Myksomatoza, choroba wirusowa królików, była kiedyś przedmiotem intensywnej kontroli, ale w wielu krajach obecnie traktuje się ją jako chorobę endemiczną, co oznacza, że jest w pewnym stopniu zintegrowana z ekosystemem i nie wymaga tak drastycznych działań. W przypadku włośnicy, choroby wywoływanej przez pasożyty, chociaż istotnej, nie jest ona objęta obowiązkowym zwalczaniem w skali krajowej, a jej kontrola często opiera się na edukacji o higienie oraz zdrowym żywieniu. Często występującą niepoprawną koncepcją jest mylenie chorób o różnym poziomie zagrożenia dla zdrowia zwierząt i ludzi. Ważne, aby zrozumieć, że tylko niektóre choroby, takie jak choroba niebieskiego języka, mają tak poważne konsekwencje, że wymagają wprowadzenia obowiązkowych programów zwalczania, co nie dotyczy pozostałych wymienionych chorób.