Zwężenie źrenic jest zjawiskiem, które może występować w różnych stanach, w tym w przypadku silnego oświetlenia, stanów emocjonalnych czy reakcji na leki, a niekoniecznie jest oznaką śmierci. W kontekście medycyny sądowej i patomorfologii, stężenie pośmiertne, obecność skrzepów krwi w sercu oraz plamy opadowe są bezpośrednio związane z procesami zachodzącymi po ustaniu funkcji życiowych. Na przykład, stężenie pośmiertne to proces, w którym mięśnie ciała sztywnieją na skutek braku ATP, co jest efektem końcowym śmierci komórkowej. Plamy opadowe powstają na skutek grawitacji, gdy krew przestaje krążyć, co również jest typowym znakiem śmierci. Dlatego zwężenie źrenic, jako objaw, nie jest uznawane za oznakę śmierci i może być mylące dla osób, które nie mają głębszej wiedzy o fizjologii i patofizjologii.
Obecność skrzepów krwi w sercu, stężenie pośmiertne oraz plamy opadowe to charakterystyczne objawy, które są często używane do stwierdzania zgonu. Skrzepy krwi w sercu mogą być wynikiem zatrzymania krążenia i są dowodem na to, że organizm przeszedł przez proces śmierci. Stężenie pośmiertne, znane również jako rigor mortis, jest wynikiem biochemicznych reakcji w mięśniach po ustaniu krążenia krwi i funkcji serca, co prowadzi do ich zesztywnienia. W przypadku plam opadowych, krew przestaje krążyć i gromadzi się w dolnych częściach ciała, co jest efektem grawitacji i niewydolności układu krążenia. Te objawy są istotne nie tylko z medycznego punktu widzenia, lecz także w kontekście sądownictwa, gdzie ich obecność może mieć kluczowe znaczenie przy ustalaniu okoliczności zgonu. Niestety, mylne przekonanie, że zwężenie źrenic może być uznawane za oznakę śmierci, może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w sytuacjach krytycznych, gdy szybka identyfikacja stanu osoby jest niezbędna. Kluczowym elementem w diagnostyce śmierci jest zrozumienie, że różne objawy mogą być mylone i wymagają dokładnej analizy w kontekście całego obrazu klinicznego.