Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych

Zagospodarowanie padłych zwierząt towarzyszących poprzez zastosowanie nawozów organicznych jest koncepcją, która może wydawać się kusząca, jednak z praktycznego i sanitarno-epidemiologicznego punktu widzenia jest to rozwiązanie problematyczne. Nawozy organiczne z padłych zwierząt mogą zawierać patogeny, które mogą zanieczyścić glebę i wodę gruntowe, a także stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz innych zwierząt. Użycie takich nawozów w rolnictwie wprowadza ryzyko przenoszenia chorób, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami zwierzęcymi. Podobnie, produkcja karmy dla zwierząt z padłych zwierząt towarzyszących jest ściśle regulowana ze względu na ryzyko przenoszenia chorób (np. BSE – gąbczasta encefalopatia bydła). Przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności, takie jak rozporządzenie UE nr 1069/2009, jasno określają, jakie materiały mogą być używane do produkcji pasz, a martwe zwierzęta nie powinny być w nich wykorzystywane. Wreszcie, wykorzystanie padłych zwierząt do biogazowni nie jest również zalecane, ponieważ proces fermentacji może prowadzić do powstawania niebezpiecznych substancji, które mogą zanieczyścić biogaz. Z tego względu, kluczowe jest, aby padłe zwierzęta były odpowiednio utylizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia publicznego oraz ochrony środowiska.