Odpowiedź "dousto" jest prawidłowa, ponieważ termin "per os" odnosi się do podawania leków drogą doustną, co oznacza, że lek jest przyjmowany przez usta. Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod podawania leków, ze względu na jej wygodę i prostotę. Przykłady leków podawanych per os to tabletki, kapsułki czy syropy. Dzięki tej metodzie lek przechodzi przez układ pokarmowy, gdzie jest wchłaniany do krwiobiegu, co pozwala na jego skuteczne działanie. Ważne jest, aby stosować tę metodę zgodnie z zaleceniami lekarza, a także zwracać uwagę na szczególne wymagania dotyczące niektórych leków, na przykład konieczność przyjmowania ich na czczo lub po posiłku. Takie praktyki są zgodne z aktualnymi standardami farmakoterapii, które zalecają optymalne sposoby podawania leków w zależności od ich właściwości farmakokinetycznych.
Podanie leku dojelitowo oznacza, że lek jest wprowadzany do jelit, co różni się od podania doustnego, ponieważ lek nie jest przyjmowany przez usta, lecz dostarczany bezpośrednio do jelita cienkiego lub grubego. Taki sposób podawania może być stosowany w przypadkach, gdy pacjent ma trudności z połykaniem lub gdy substancja czynna w formie doustnej może być zbyt szybko metabolizowana przez układ pokarmowy. Podanie domaciczne, z kolei, odnosi się do wprowadzenia leku do macicy, co jest stosowane głównie w przypadku terapii hormonalnych lub leczenia schorzeń ginekologicznych. Dootrzewnowo to metoda, w której lek wprowadza się do jamy brzusznej, często w kontekście chemioterapii. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych metod podawania ma swoje wskazania i zasady stosowania, które różnią się od tych dotyczących podawania doustnego. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych terminów, wynikają z niepełnego zrozumienia różnic w drogach podawania leków i ich wpływu na biodostępność oraz efektywność terapeutyczną. Właściwe zrozumienie terminologii farmakologicznej oraz wskazania do różnych metod podawania leków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności terapii.