Glistnica, wywoływana przez larwy glisty ludzkiej (Ascaris lumbricoides), jest jednym z najczęstszych schorzeń pasożytniczych. Pobrane ze środowiska jaja inwazyjne mogą prowadzić do zakażenia, ponieważ jaja te są odporne na niekorzystne warunki środowiskowe, a ich rozwój może trwać nawet kilka lat. W przypadku zwierząt, szczególnie tych żyjących w warunkach hodowlanych, narażonych na kontakt z zanieczyszczoną glebą, pożywieniem oraz wodą, ryzyko zakażenia wzrasta. Glistnica prowadzi do wielu objawów klinicznych, takich jak ból brzucha, utrata masy ciała oraz osłabienie. W praktyce weterynaryjnej zapobieganie glistnicy opiera się na właściwej higienie, regularnym odrobaczaniu zwierząt oraz monitorowaniu ich stanu zdrowia. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), hodowcy powinni wdrażać programy profilaktyczne, które ograniczają kontakt zwierząt z potencjalnie zakaźnym środowiskiem.
Kokcydioza, wągrzyca i włośnica to schorzenia wywoływane przez różne patogeny i mechanizmy zakaźne, które różnią się od glistnicy. Kokcydioza jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez pierwotniaki z grupy Eimeria, które zarażają jelita zwierząt. Jaja kokcydiów również mogą być obecne w środowisku, jednak ich sposób rozprzestrzeniania się oraz mechanizm zakażeń są całkowicie różne. Wągrzyca, wywoływana przez larwy tasiemca (Cysticercus bovis), dotyczy przede wszystkim bydła i nie jest związana z jajami inwazyjnymi, lecz z nieodpowiednio przygotowanym mięsem oraz zarażonymi gospodarstwami. Włośnica, z kolei, jest chorobą wywoływaną przez larwy włośnia (Trichinella spiralis) i odbywa się poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa zarażonego tym pasożytem. Osoby mogą mylnie kojarzyć te schorzenia z glistnicą, ponieważ wszystkie są związane z pasożytami, ale mechanizmy ich działania oraz źródła zakażeń różnią się znacznie. W weterynarii istotne jest zrozumienie tych różnic oraz implementowanie odpowiednich środków zapobiegawczych dla każdego typu choroby. Błąd w identyfikacji tych chorób może prowadzić do niewłaściwych działań leczniczych, co z kolei wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji w hodowlach.