Odpowiedź "swoista bierna" jest prawidłowa, ponieważ podanie surowicy immunologicznej dostarcza organizmowi gotowe przeciwciała, co jest charakterystyczne dla biernej formy odporności. Ta forma odporności występuje, gdy przeciwciała są wprowadzane do organizmu z zewnątrz, zamiast być produkowane przez jego własny układ odpornościowy. Przykładem zastosowania tej metody jest stosowanie surowicy odpornościowej w leczeniu chorób zakaźnych, takich jak wścieklizna, gdzie szybkie wprowadzenie gotowych przeciwciał może uratować życie zwierzęcia. Surowice są przygotowywane z krwi zwierząt, które zostały wcześniej zaszczepione, co pozwala na uzyskanie dużej ilości specyficznych przeciwciał. W praktyce weterynaryjnej, stosowanie surowic jako formy leczenia jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Weterynaryjnego (OIE), które wskazują na konieczność szybkiego reagowania w przypadku niektórych chorób zakaźnych, aby zapobiec ich rozprzestrzenieniu. Taka interwencja zapewnia, że organizm chorego zwierzęcia ma natychmiastowy dostęp do środków ochronnych przed patogenami.
Pomimo tego, że inne odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, różnią się one kluczowo w kontekście mechanizmów działania układu odpornościowego. W przypadku odpowiedzi sugerujących "nieswoistą bierną" odporność, istnieje nieporozumienie dotyczące natury biernej odporności. Nieswoista odporność to pierwsza linia obrony organizmu, obejmująca mechanizmy takie jak skórna bariera, działanie komórek fagocytarnych oraz substancji chemicznych, które atakują patogeny. Nie jest ona związana z wprowadzeniem gotowych przeciwciał, co czyni tę odpowiedź błędną. Z kolei "swoista czynna" odporność zakłada, że organizm sam produkuje przeciwciała w odpowiedzi na kontakt z patogenem, co wymaga czasu i jest procesem aktywnym. Oznacza to, że organizm musi mieć możliwość reakcji immunologicznej, co nie ma miejsca w przypadku podania surowicy. Wreszcie, "nieswoista czynna" również nie odnosi się do procesu, w którym przeciwciała są dostarczane z zewnątrz, ponieważ zakłada aktywne wytwarzanie odpowiedzi na infekcję czy szczepienie. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe w weterynarii oraz medycynie ogółem, aby zastosować odpowiednie metody leczenia oraz profilaktyki dla zwierząt.