Rutynowe badanie poubojowe trzody jest kluczowym elementem systemu zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zdrowia publicznego. Oględziny tuszy i narządów wewnętrznych to podstawowy proces, który pozwala na ocenę stanu zdrowotnego zwierzęcia przed jego dopuszczeniem do sprzedaży. W tym etapie inspektorzy weterynaryjni dokonują oceny ewentualnych zmian patologicznych, które mogą świadczyć o chorobach, takich jak choroba Aujeszky'ego czy wirusowe zapalenie wątroby. Przykładowo, obecność zmian na wątrobie może wskazywać na infekcje pasożytnicze lub wirusowe, co wymaga dalszej analizy i odpowiednich działań. Zgodnie z przepisami prawa, każda tusza powinna być poddana szczegółowym oględzinom, w tym ocenie organów wewnętrznych, takich jak serce, płuca, czy wątroba. Takie procedury są zgodne z międzynarodowymi standardami weterynaryjnymi oraz zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Tylko w ten sposób można skutecznie zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób z zwierząt na ludzi oraz zapewnić wysoką jakość produktów mięsnych.
Nacięcie płuc w 1/3 płata tylnego, badanie dotykowe i nacięcie powierzchni trzewnej wątroby oraz nacięcie podłużne serca są procedurami, które nie stanowią rutynowego badania poubojowego w przypadku trzody chlewnej. W praktyce, takie działania mogą prowadzić do niepotrzebnego uszkodzenia tkanek i narządów, co nie tylko wpływa na jakość mięsa, ale również może stwarzać ryzyko dla zdrowia publicznego. Nacięcie płuc w określonym miejscu może być stosowane w nietypowych sytuacjach, na przykład w przypadku podejrzenia choroby płucnej, jednak nie jest to standardowa praktyka w rutynowym badaniu poubojowym. Badanie dotykowe wątroby, chociaż może wydawać się istotne, nie zastępuje wizualnej oceny, która jest kluczowa dla identyfikacji patologii. Dodatkowo, nacięcie serca może prowadzić do kontaminacji mięsa oraz sprawić, że dalsza analiza stanie się niepoprawna. Właściwe podejście do badania poubojowego opiera się na analizie wizualnej, co pozwala na szybką i efektywną identyfikację potencjalnych zagrożeń zdrowotnych, zgodnie z zaleceniami i standardami weterynaryjnymi, które kładą nacisk na minimalizowanie inwazyjnych procedur w rutynowych kontrolach.