Spoczynkowe zapotrzebowanie energetyczne, określane skrótem RER (Resting Energy Requirement), to kluczowy parametr w żywieniu zwierząt, który wskazuje na minimalną ilość energii potrzebną do utrzymania podstawowych funkcji życiowych w stanie spoczynku. RER jest szczególnie istotne dla hodowców oraz specjalistów ds. żywienia, ponieważ pozwala na dokładne obliczenie potrzeb energetycznych zwierząt, co z kolei przekłada się na zdrowie, wzrost oraz produkcyjność zwierząt. W praktyce, określenie RER umożliwia dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, wagę, stan zdrowia oraz poziom aktywności fizycznej. Na przykład, dla psów i kotów można obliczyć RER za pomocą wzoru: RER = 70 x (masa ciała w kg) ^ 0,75. Wprowadzenie tak obliczonego RER do planu żywieniowego przyczynia się do efektywnego zarządzania dietą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży weterynaryjnej oraz hodowlanej.
DCR, GER oraz PCR to terminy, które często są mylone z RER, jednak dotyczą one innych aspektów metabolizmu oraz żywienia zwierząt. DCR (Daily Caloric Requirement) odnosi się do całkowitego zapotrzebowania kalorycznego zwierzęcia w ciągu dnia, które uwzględnia zarówno spoczynkowe zapotrzebowanie energetyczne, jak i energię potrzebną do aktywności fizycznej i procesów metabolicznych. Pomijanie RER przy określaniu DCR może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania potrzeb energetycznych zwierząt, co może skutkować problemami zdrowotnymi, takimi jak otyłość czy niedożywienie. GER (Gross Energy Requirement) natomiast to całkowita energia, która jest konieczna do utrzymania żywych organizmów, w tym energii potrzebnej do ich wzrostu, reprodukcji oraz produkcji. W kontekście żywienia, ważne jest zrozumienie, że GER jest wyższe od RER, ponieważ obejmuje dodatkowe potrzeby metaboliczne. PCR (Protein Caloric Ratio) odnosi się do stosunku białka do całkowitej energii w diecie, co może być mylone z pojęciem zapotrzebowania energetycznego, ale koncentruje się na jakości składników odżywczych, a nie na ilości. Nieprawidłowe zrozumienie tych terminów może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie diety zwierząt, a tym samym negatywnie wpływać na ich zdrowie i dobrostan.