HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) to system zarządzania jakością, który koncentruje się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Jest to podejście prewencyjne, które ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych w procesie produkcji żywności. Przykładem zastosowania HACCP jest przemysł spożywczy, gdzie ten system jest wdrażany w zakładach przetwórstwa mięsnego, mleczarskiego czy warzywno-owocowego. Wdrożenie HACCP wymaga stworzenia szczegółowej analizy zagrożeń, opracowania procedur monitorowania oraz dokumentacji, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000. Dzięki temu, przedsiębiorstwa mogą zapewnić bezpieczeństwo swoich produktów, co jest kluczowe dla zyskania zaufania konsumentów i przestrzegania przepisów prawnych.
WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) to agencja ONZ zajmująca się zdrowiem publicznym, która nie koncentruje się bezpośrednio na systemach zapewnienia jakości w kontekście produkcji żywności. Jej rola polega na monitorowaniu trendów zdrowotnych i dostarczaniu wytycznych dotyczących zdrowia, ale nie opracowuje konkretnych systemów jakości, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. CELAB to jednostka, która zajmuje się badaniami i analizami w obszarze żywności, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania jakością. RASFF (System Wczesnego Ostrzegania o Żywności i Paszach) jest europejskim systemem, który informuje o ryzyku związanym z żywnością, ale również nie jest systemem zapewnienia jakości. Oparcie się na tych odpowiedziach może prowadzić do błędnych założeń, że te instytucje lub systemy są odpowiednie do zarządzania jakością w kontekście bezpieczeństwa żywności. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie pojęcia regulatorów i monitorów z systemami operacyjnymi, które mają na celu kontrolę jakości żywności, co jest istotne dla zrozumienia różnicy między nimi a systemem HACCP.