Tętno u psa bada się najczęściej na tętnicy udowej, ponieważ jest to miejsce, gdzie tętnice są łatwo dostępne i dobrze wyczuwalne. Tętnica udowa przebiega w okolicy wewnętrznej strony uda psa, co czyni ją odpowiednią do pomiaru tętna. Badanie tętna jest kluczowym elementem oceny stanu zdrowia zwierzęcia, a jego prawidłowe oznaczanie pozwala na monitorowanie funkcji układu krążenia. W praktyce weterynaryjnej, aby zmierzyć tętno, należy delikatnie ucisnąć tętnicę udową palcami, co pozwoli na odczucie rytmu i częstotliwości uderzeń. Normalne tętno dla psa wynosi od 60 do 160 uderzeń na minutę, w zależności od wielkości i rasy. Regularne monitorowanie tętna pomaga w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak tachykardia czy bradykardia. Ponadto, wiedza na temat lokalizacji i techniki pomiaru tętna jest niezbędna dla każdego właściciela psa, aby mógł odpowiednio reagować w sytuacjach awaryjnych, takich jak podejrzenie wstrząsu lub innej poważnej choroby.
Badanie tętna u psa w niewłaściwych miejscach, takich jak żyła dostopowa, żyła jarzmowa czy tętnica ogonowa, może prowadzić do błędnych wniosków diagnostycznych. Żyła dostopowa, zlokalizowana w okolicy przedramienia, jest naczyniem krwionośnym odpowiedzialnym głównie za odpływ krwi, a nie pomiar tętna, przez co jej stosowanie w tym kontekście jest nieodpowiednie. Z kolei żyła jarzmowa, znajdująca się w okolicy głowy, również nie jest optymalnym miejscem do oceny tętna, gdyż w tej okolicy krew przepływa z różną prędkością i może nie odzwierciedlać rzeczywistego stanu układu krążenia. Tętnica ogonowa, choć może być używana do określenia tętna u niektórych zwierząt, nie jest standardowym miejscem badania u psów, głównie z powodu trudności w jej wyczuciu oraz zmienności w zależności od postawy zwierzęcia. Używanie niewłaściwych miejsc do pomiaru tętna może prowadzić do błędnej oceny stanu zdrowia psa, co z kolei może wpłynąć na decyzje dotyczące leczenia. Właściwe techniki pomiaru tętna powinny zawsze opierać się na uznanych standardach, takich jak wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Weterynaryjnego, które zaleca stosowanie tętnicy udowej jako preferowanego miejsca do badania tętna.