Substancje tyreostatyczne są chemikaliami, które hamują działanie hormonów tarczycy u zwierząt, co może prowadzić do niemożności prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ich podawanie zwierzętom jest zabronione w ramach standardów produkcji żywności, ponieważ może prowadzić do niepożądanych skutków zdrowotnych zarówno u samych zwierząt, jak i u ludzi, którzy spożywają produkty pochodzące od takich zwierząt. W praktyce, stosowanie tyreostatycznych substancji w hodowli zwierząt gospodarskich może zafałszować wyniki badań hormonalnych, wpływając negatywnie na zdrowie publiczne. Przykładem zastosowania takich regulacji jest konieczność przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności w Unii Europejskiej, które szczegółowo określają substancje zabronione w hodowli zwierząt. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów i ochrony zdrowia konsumentów, a także dla utrzymania zaufania do łańcucha dostaw żywności.
Podawanie zwierzętom substancji bakteriobójczych, przeciwzapalnych czy bakteriostatycznych może wydawać się na pierwszy rzut oka praktyką uzasadnioną, jednak w rzeczywistości wprowadza to szereg problemów etycznych i zdrowotnych. Substancje bakteriobójcze są stosowane w celu eliminacji bakterii, ale ich niewłaściwe użycie może prowadzić do pojawienia się oporności mikroorganizmów, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście zdrowia publicznego. Oporność na antybiotyki może przenieść się na ludzi, co skutkuje poważnymi problemami w leczeniu chorób zakaźnych. Stosowanie substancji przeciwzapalnych również rodzi ryzyko, ponieważ choć mogą one łagodzić objawy, ich długoterminowe stosowanie może prowadzić do ukrywania objawów chorób i uniemożliwiać ich właściwe zdiagnozowanie. Bakteriostatyki, które ograniczają wzrost bakterii, w niektórych przypadkach mogą być stosowane w hodowli, ale ich nieodpowiednie stosowanie również niesie ze sobą ryzyko rozwoju odporności. Wszelkie substancje chemiczne podawane zwierzętom muszą być ściśle regulowane oraz monitorowane, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia zwierząt i ludzi. Zatem, chociaż inne substancje mogą wydawać się korzystne, to jednak ich wprowadzenie w życie hodowlane może prowadzić do większych problemów zdrowotnych, a tym samym naruszać zasady dobrej praktyki hodowlanej oraz standardy bezpieczeństwa żywności.