Odpowiedź "podskórnie" jest prawidłowa w kontekście podawania leków oznaczonych jako "s.c." (subcutanously). Podanie podskórne to metoda, w której lek wprowadza się bezpośrednio do tkanki podskórnej, co pozwala na stopniowe wchłanianie substancji czynnej do krwiobiegu. Przykładem zastosowania tej metody jest podawanie insuliny pacjentom z cukrzycą, gdzie zastrzyki wykonuje się w tkankę tłuszczową na brzuchu lub udzie. W praktyce medycznej, podanie s.c. wykorzystywane jest również w przypadku niektórych szczepionek oraz leków biologicznych. Ważne jest, aby stosować odpowiednie techniki aseptyczne, które minimalizują ryzyko infekcji. Ponadto, wybór miejsca podania oraz technika iniekcji powinny być zgodne z wytycznymi klinicznymi, co przyczynia się do efektywności leczenia oraz bezpieczeństwa pacjenta.
Odpowiedzi takie jak "dootrzewnowo", "doustnie" oraz "domięśniowo" wskazują na typowe nieporozumienia dotyczące różnych dróg podawania leków. Podanie dootrzewnowe stosowane jest rzadko, głównie w sytuacjach wymagających bezpośredniego dostępu do jamy brzusznej, na przykład przy chemoterapii w leczeniu nowotworów. Taki sposób podania wiąże się z wyższym ryzykiem powikłań, dlatego nie jest uznawany za standardową metodę dla większości leków. Z kolei podanie doustne to najczęściej stosowana forma aplikacji leków, jednak nie jest odpowiednie w przypadku substancji, które muszą działać szybko lub są podawane w formie zastrzyków. Dawkowanie doustne wymaga przetworzenia leku przez układ pokarmowy, co może opóźnić jego działanie. Metoda domięśniowa polega na wprowadzeniu leku do mięśnia, co również nie jest tożsame z podaniem s.c. Ta forma podania jest zazwyczaj stosowana w przypadku szczepionek oraz leków wymagających szybkiej absorpcji, ale różni się od podania podskórnego, ponieważ wprowadza substancję głębiej do tkanek. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi metodami podania jest kluczowe dla efektywnego leczenia pacjentów oraz minimalizacji ewentualnych powikłań.