Występowanie arsenu i kadmu w paszach jest rzeczywiście niepożądane ze względu na ich toksyczność dla zwierząt. Oba te pierwiastki są znane z negatywnego wpływu na zdrowie, mogą prowadzić do licznych chorób, w tym uszkodzeń układu nerwowego oraz narządów wewnętrznych. Przykłady toksycznych skutków działania kadmu obejmują uszkodzenia nerek oraz problemy z układem kostnym, natomiast arsen ma właściwości rakotwórcze i może powodować inne poważne schorzenia. W związku z tym, w praktyce weterynaryjnej oraz w branży produkcji pasz, kluczowe jest przestrzeganie rygorystycznych norm dotyczących zanieczyszczeń chemicznych. Przykładem może być regulacja Unii Europejskiej, która określa maksymalne dopuszczalne stężenia tych metali ciężkich w paszach, aby chronić zdrowie zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności. Właściwe kontrolowanie i monitorowanie składu pasz jest zatem niezbędne dla zapewnienia zdrowia zwierząt hodowlanych oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego. Dlatego, wszystkie praktyki związane z produkcją pasz powinny opierać się na solidnych badaniach oraz standardach, aby minimalizować ryzyko wprowadzenia toksycznych substancji do łańcucha pokarmowego.
Arsen i kadm są często mylnie postrzegane w kontekście ich wpływu na pasze i metabolizm zwierząt. Niektórzy mogą sądzić, że obecność tych metali ciężkich może wspierać procesy metaboliczne, co jest błędnym założeniem. Istnieją przekonania, że pewne metale mogą działać jako mikroskładniki, które wspomagają organizm, jednak nie dotyczy to arsenu i kadmu, które są uznawane za substancje toksyczne. To myślenie bazuje na niepełnym zrozumieniu roli, jaką pierwiastki chemiczne odgrywają w organizmach zwierząt. W rzeczywistości, niektóre metale, takie jak miedź czy cynk, są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ale ich dawki muszą być ściśle kontrolowane. Kadm i arsen nie tylko nie wspierają metabolizmu, ale mogą wywoływać poważne skutki uboczne, jak mutacje genetyczne czy problemy z rozwojem. W kontekście badań naukowych, wielokrotne analizy wykazały, że długoterminowa ekspozycja na te metale prowadzi do wzrostu śmiertelności zwierząt oraz poważnych schorzeń. W związku z tym, kluczowe jest dostosowanie norm i regulacji dotyczących jakości pasz do aktualnej wiedzy naukowej, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia zwierząt i ludzi. Właściwe podejście do oceny ryzyka związanymi z obecnością metali ciężkich w paszach jest fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz odpowiedzialnego zarządzania hodowlą zwierząt.