Oszołomienie zwierząt kręgowych przed uśmierceniem jest kluczowym elementem standardów dotyczących humanitarnego traktowania zwierząt w rzeźniach. Metody oszołomienia, takie jak użycie pistoletów pneumatycznych czy elektrody, mają na celu zapewnienie, że zwierzę nie odczuwa bólu ani stresu w trakcie uśmiercania. Proces ten jest zgodny z dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek na producentów żywności, aby stosowali metody uśmiercania minimalizujące cierpienie zwierząt. Przykładami praktycznego zastosowania tej wiedzy są szkolenia dla pracowników rzeźni w zakresie bezpiecznego i skutecznego oszołomienia, co nie tylko poprawia dobrostan zwierząt, ale także zwiększa efektywność procesu produkcji. Oszołomienie jest również przewidziane w przepisach dotyczących ochrony zwierząt, co podkreśla znaczenie tej procedury w przemyśle mięsnym.
Wykrwawienie zwierząt przed uśmierceniem, choć może wydawać się logiczną metodą, nie jest praktykowane jako pierwszy krok w procesie uśmiercania. W rzeczywistości, wykrwawienie powinno być stosowane dopiero po wcześniejszym oszołomieniu, ponieważ ma na celu zminimalizowanie bólu i stresu zwierzęcia podczas uboju. Użycie samego uspokojenia, które może obejmować podawanie leków uspokajających, nie jest wystarczające, aby zapewnić, że zwierzę nie odczuwa bólu. Uspokajające środki mogą jedynie zredukować stres, ale nie eliminują go całkowicie. Unieruchomienie, choć ważne dla bezpieczeństwa operacji, nie zapewnia zwierzęciu ulgi od bólu ani nie minimalizuje cierpienia. Dlatego, koncentrowanie się tylko na unieruchomieniu zwierzęcia bez uprzedniego oszołomienia jest błędem, który może prowadzić do niehumanitarnego traktowania zwierząt. Praktyki te są sprzeczne z rosnącym naciskiem na etykę w branży mięsnej oraz z obowiązującymi przepisami prawa, które jasno określają, że oszołomienie jest niezbędnym krokiem przed jakimkolwiek dalszym działaniem związanym z uśmierceniem zwierzęcia.