Kwalifikacja: GIW.12 - Wykonywanie prac wiertniczych

Zastosowanie płuczek glikolowej, potasowej czy bentonitowej podczas dowiercania może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów, które mogą znacząco wpłynąć na efektywność całego procesu. Płuczka glikolowa, mimo że wykazuje pewne właściwości smarne, jest zazwyczaj stosowana w wierceniach geotermalnych i nie nadaje się do głębszych otworów ze względu na swoją tendencję do degradacji pod wpływem wysokiej temperatury. Płuczka potasowa, z drugiej strony, jest często używana w technologiach zapobiegania osuwiskom, ale jej zastosowanie w dowiercaniu nie zapewnia odpowiedniej stabilności otworu, co może prowadzić do problemów z utrzymaniem ścian wiertniczych. Płuczka bentonitowa, chociaż popularna i powszechnie stosowana w różnych procesach wiertniczych, nie jest w stanie sprostać wymaganiom specyficznym dla dowiercania w trudnych warunkach, takich jak wysokie ciśnienia i temperatury, które występują w głębokich otworach. Zastosowanie nieodpowiednich płuczek prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że każda płuczka wiertnicza może spełniać te same funkcje, co skutkuje pogorszeniem kondycji otworów wiertniczych i zwiększeniem kosztów operacyjnych.