Kwalifikacja: GIW.13 - Organizacja i prowadzenie prac wiertniczych
Zawód: Technik wiertnik
Z wykorzystaniem eksplozymetru, który jest używany na wiertniach, ustala się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi dotyczącej procentu dolnej granicy wybuchowości mieszaniny wybuchowej jest poprawny, ponieważ eksplozymetr jest instrumentem służącym do pomiaru stężenia gazów palnych w powietrzu, a szczególnie do identyfikacji stężenia, które może doprowadzić do wybuchu. Dolna granica wybuchowości (LEL - Lower Explosive Limit) to minimalne stężenie gazu w powietrzu, w którym może zajść reakcja wybuchowa. Praktyczne zastosowanie pomiarów dolnej granicy wybuchowości jest kluczowe w branżach takich jak przemysł wiertniczy, gdzie obecność metanu lub innych gazów palnych stwarza poważne zagrożenie. Właściwe monitorowanie LEL pozwala na wczesne wykrycie niebezpiecznych warunków, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak NFPA (National Fire Protection Association) oraz OSHA (Occupational Safety and Health Administration). Przykładem zastosowania eksplozymetru w codziennej pracy wiertni jest kontrola atmosfery w studniach wiertniczych, co pozwala na podejmowanie szybkich działań w przypadku zbliżenia się do bezpiecznego poziomu dolnej granicy wybuchowości.
Zrozumienie działania eksplozymetrów oraz ich zastosowań w przemyśle wiertniczym jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na wiertniach. Odpowiedzi sugerujące pomiar stężenia metanu w powietrzu lub stężenia tlenu są merytorycznie błędne, ponieważ eksplozymetry nie są urządzeniami do pomiaru tych konkretnych gazów, a ich głównym celem jest ocena ryzyka wybuchowego gazów. Stężenie tlenu jest istotne w kontekście procesów spalania, lecz nie jest bezpośrednio związane z pomiarami wybuchowości, które wymagają oceny, w jakim stężeniu dany gaz może wywołać niebezpieczną reakcję. Procent górnej granicy wybuchowości, podobnie jak stężenie tlenu, nie jest kluczowym parametrem w kontekście stosowania eksplozymetrów w wiertnictwie. Górna granica wybuchowości (UEL - Upper Explosive Limit) odnosi się do maksymalnego stężenia gazu w powietrzu, w którym może dojść do wybuchu, co w praktyce ma mniejsze znaczenie w codziennym monitorowaniu atmosfery na wiertniach. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z mylenia podstawowych pojęć dotyczących palności gazów oraz niewłaściwego rozumienia ich roli w kontekście wybuchów. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest niezbędne dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem i podejmowania odpowiednich działań w sytuacjach kryzysowych.