Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Miejsce, wokół którego woda jest żeglowna, oznacza się znakiem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór znaku bezpiecznej, żeglownej wody jako oznaczenia miejsca, wokół którego woda jest żeglowna, jest jak najbardziej trafiony. Ten znak ma ogromne znaczenie w nawigacji śródlądowej i morskiej, bo jasno informuje sternika, że w jego pobliżu nie występują przeszkody podwodne czy inne niebezpieczeństwa. Najczęściej spotyka się go np. przy wejściach do portów, na liniach toru wodnego czy w pobliżu kotwicowisk. W praktyce wygląda to tak, że znak bezpiecznej wody zazwyczaj ma kształt czerwono-białej boi w pionowe pasy, z pojedynczą czarną kulą na szczycie. Moim zdaniem, znajomość tego znaku to absolutna podstawa, bo pozwala prowadzić jednostkę w sposób bezpieczny, a czasem wręcz ratuje przed nieprzyjemnościami typu wbicie się na mieliznę. Według międzynarodowej konwencji IALA, taki znak wyraźnie sygnalizuje – tutaj jest bezpiecznie, możesz płynąć w dowolnym kierunku. W codziennej praktyce, kiedy na przykład płynę na jeziorze czy rzece, zawsze zwracam uwagę na te boje – to taki punkt odniesienia, że można śmiało kontynuować rejs. Warto pamiętać, że choć na pierwszy rzut oka znaki na wodzie mogą wydać się podobne, to różnią się detalami, które mogą decydować o bezpieczeństwie całej załogi. Cały system oznakowania nawigacyjnego opiera się właśnie na takich subtelnych, ale bardzo ważnych różnicach. Dla każdego, kto chce być pewnym siebie na wodzie, to wiedza obowiązkowa.
Analizując odpowiedzi, które nie odnoszą się do znaku bezpiecznej, żeglownej wody, łatwo zauważyć kilka typowych nieporozumień. Zacznijmy od znaku specjalnego – ten rodzaj oznaczenia służy raczej do wskazywania miejsc o specjalnym przeznaczeniu, na przykład kąpieliska, strefy wyłączonej z ruchu czy obszarów chronionych. Nie informuje on jednak o żeglowności wody wokół siebie. W praktyce znaki specjalne mają zupełnie inny wygląd (żółty kolor, znak X na szczycie) i nie są używane do nawigowania po torze wodnym. Z kolei symbol dwóch czarnych kul, jedna nad drugą, to oznaczenie odosobnionego niebezpieczeństwa, czyli miejsc, gdzie wokół znaku znajduje się niebezpieczeństwo, ale woda w najbliższym sąsiedztwie jest bezpieczna – to istotne rozróżnienie, bo wielu początkujących żeglarzy czy motorowodniaków myli ten znak z znakiem bezpiecznej wody. Nie ma takiego znaku jak "dwóch czarnych kul" dla bezpiecznej wody – to ewidentny błąd interpretacyjny. Kolejna opcja – znak odosobnionego niebezpieczeństwa – również nie ma nic wspólnego z miejscem, wokół którego można swobodnie żeglować. Wręcz przeciwnie, sygnalizuje konieczność zachowania szczególnej ostrożności, bo w pobliżu występuje przeszkoda np. wrak, głaz czy inne zagrożenie pod powierzchnią. W codziennym rejsie nieprawidłowe rozpoznanie tych znaków może prowadzić do poważnych konsekwencji – od uszkodzenia jednostki po zagrożenie dla bezpieczeństwa załogi. Moim zdaniem, warto poćwiczyć rozróżnianie tych symboli na mapach i w realnych warunkach. To niestety częsty błąd, że znaki na wodzie myli się na podstawie podobieństwa kształtu bądź koloru, zamiast kierować się przeznaczeniem i zasadami systemu IALA. Dlatego tak ważne jest, by naprawdę zrozumieć, co oznaczają poszczególne znaki i w jakich sytuacjach je stosować – to podstawa dobrej praktyki nawigacyjnej.