Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Na mapach nawigacyjnych przedstawiony na rysunku skrót oznacza

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na mapach nawigacyjnych taki zapis jak Oc.R & Oc ≠ 269°18' jednoznacznie odnosi się do świateł nabieżnika. To specyficzny rodzaj oznaczenia trasowego, gdzie dwa światła ustawione w jednej linii (nabieżnik główny i nabieżnik tylny) wyznaczają bezpieczną oś podejścia do portu lub cieśniny. W praktyce korzysta się z nich głównie podczas nocnej żeglugi albo w warunkach ograniczonej widzialności, kiedy inne znaki nawigacyjne mogą być niewidoczne lub trudne do zidentyfikowania. Współczesne mapy morskie bardzo precyzyjnie opisują charakterystykę tych świateł: barwę, rytm świecenia, wysokość oraz odległość między światłami, no i najważniejsze – azymut nabieżnika podany w stopniach. To ogromne ułatwienie, bo wystarczy ustawić statek tak, by oba światła widzieć jedno nad drugim, a kurs statku będzie zgodny z osią nabieżnika. Z mojego doświadczenia wynika, że nabieżniki są jednym z najbardziej czytelnych i niezawodnych sposobów nawigacji, szczególnie przy wejściach do portów albo wąskich torach wodnych. Warto pamiętać, że zapisy z literami „Oc” i „R” wskazują odpowiednio na charakterystykę świecenia (światło przerywane) i kolor (czerwony), co jest zgodne z ogólnie przyjętym Międzynarodowym Systemem Oznakowania Nawigacyjnego IALA.
Skróty i symbole widoczne na fragmencie mapy mogą początkowo wprowadzać w błąd, bo wyglądają dość podobnie do oznaczeń innych świateł nawigacyjnych. Światła sektorowe, chociaż często spotykane na mapach, mają zupełnie inne zadanie – ich podstawowym celem jest wskazanie bezpiecznego sektora żeglugi poprzez kolorową wiązkę światła (najczęściej białą, czerwoną i zieloną), a nie wyznaczanie konkretnej linii kursowej. Symbole sektorów są zwykle rozrysowane jako wachlarze z podanymi azymutami granic sektorów. Z kolei stawa świetlna to nic innego jak znak nawigacyjny wyposażony w światło, który służy raczej do ogólnego oznaczania przeszkód, osi toru czy np. końców falochronów, ale nie prowadzi statku po określonej linii. W praktyce stawy mają zupełnie inną symbolikę na mapach, często są opisane nazwą i charakterystyką światła bez podawania kierunku nabieżnika. Pozycja sygnału rogu to jeszcze inna bajka – sygnały dźwiękowe (rogi mgłowe) są opisywane odrębnymi skrótami i nie mają nic wspólnego z liniami kursowymi czy światłami prowadzącymi. Często myli się te pojęcia, zwłaszcza gdy nie rozumie się do końca, jaką rolę pełni nabieżnik: to nie tylko światła, ale całościowy system prowadzenia jednostki dokładnie po wyznaczonej trasie. Właśnie te drobne różnice w symbolice i opisie na mapach są kluczowe, bo błędne rozpoznanie może prowadzić do błędów nawigacyjnych, czasem z poważnymi konsekwencjami.