Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych

Najczęstszy błąd w podejściu do systemu rozgraniczenia ruchu wynika z niepełnego zrozumienia jego roli oraz zasad, jakie nim rządzą. Zdarza się, że niektórzy myślą, iż najlepiej jest trzymać się blisko linii rozgraniczającej lub nawet od niej uciekać, by mieć „więcej miejsca”. W praktyce to jest nie tylko sprzeczne z przepisami, ale generuje ryzyko – statki poruszające się blisko strefy rozgraniczającej mogą łatwo wejść w konflikt z ruchem z przeciwnego kierunku albo z jednostkami przechodzącymi przez tor. Innym popularnym nieporozumieniem jest przekonanie, że wejście lub wyjście z toru powinno się odbywać pod jak największym kątem. Owszem, istnieje zalecenie, by przecinać tor pod kątem zbliżonym do prostego, ale dotyczy to tylko statków, które NIE korzystają z toru – dla tych, które w nim się poruszają, kluczowe jest trzymanie się jego osi w odpowiednim kierunku, a nie gwałtowne manewrowanie. Pomysł, żeby iść daleko od linii rozgraniczającej w przeciwnym kierunku, zupełnie mija się z celem – oznaczałoby to de facto poruszanie się pod prąd, co jest nie tylko niezgodne z konwencją COLREG, ale wręcz bardzo niebezpieczne i może prowadzić do bezpośredniego zagrożenia kolizją. Widać więc, że nieznajomość lub błędna interpretacja zasad prowadzi do powstawania złych nawyków nawigacyjnych. Moim zdaniem, podejście oparte na intuicji i „oszczędnych skrótach” w tych rejonach przynosi więcej szkody niż pożytku. Kluczem jest znajomość przepisów, zrozumienie celu systemu TSS i podporządkowanie się wyznaczonym regułom. To nie jest martwa teoria – codzienna praktyka na najbardziej zatłoczonych akwenach świata potwierdza, że tylko taka postawa daje realne bezpieczeństwo i porządek na morzu.