Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych

Na pierwszy rzut oka te oznaczenia można pomylić z innymi elementami mapy żeglugowej, co niestety często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Lokalizacje przeszkód podwodnych są zazwyczaj oznaczane symbolem X, czasem specjalnie zaznaczone w kolorze czerwonym lub innym rzucającym się w oczy, ale nigdy nie korzysta się z takich skrótów jak WWŻ, ŚWŻ czy NWŻ. Jeżeli chodzi o wysokości linii brzegowej, to te informacje – owszem – bywają istotne, ale przedstawia się je w formie poziomic lub konkretnych wartości liczbowych odnoszących się do np. poziomu morza, a nie w opisany tu sposób. Szerokość szlaku żeglownego również nie jest określana przez te skróty – podaje się ją zazwyczaj w metrach na mapie, czasem z dodatkowym podkreśleniem minimalnego wymaganego pasa nawigacyjnego. Prawdziwa trudność w zrozumieniu tych zagadnień polega na tym, że wiele osób zakłada, iż każda informacja na mapie bezpośrednio odnosi się do przeszkód lub ograniczeń fizycznych, a tymczasem stany wody żeglownej to bardziej dynamiczne dane, zależne od aktualnych warunków hydrologicznych. W praktyce, typowym błędem jest utożsamianie skrótów z fizycznymi punktami terenu, zamiast z poziomami wody, które określają, czy i jak można się poruszać po danym akwenie. Przez takie uproszczenia łatwo pominąć realne zagrożenia wynikające z niskiego lub wysokiego poziomu wody, co z mojego doświadczenia wynika najczęściej z braku praktyki w pracy z mapami hydrologicznymi i nawigacyjnymi.