Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Oznaczenie światła sektorowego na mapie nawigacyjnej przedstawiono na rysunku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na mapach nawigacyjnych światła sektorowe są przedstawiane właśnie w taki sposób, jak pokazano na rysunku C – z wyraźnie zaznaczonymi sektorami kolorystycznymi odpowiadającymi różnym barwom światła widocznym w określonych kierunkach. To jest kluczowy element nawigacji przybrzeżnej, zwłaszcza gdy płyniemy nocą lub w warunkach ograniczonej widoczności. Sektory barwne (najczęściej czerwony, zielony i biały) wskazują kierunki, w których światło jest widoczne w danym kolorze i pomagają określić swoją pozycję względem niebezpieczeństw lub toru wodnego. Takie oznaczenie – z podziałem na kąty i precyzyjne wyrysowanie sektorów – zgodne jest z normami publikacji nawigacyjnych, np. INT 1 czy instrukcjami IALA. Moim zdaniem, znajomość takiego symbolu to absolutna podstawa dla każdego, kto planuje pływanie na morzu lub dużych akwenach śródlądowych. Ułatwia szybkie rozpoznanie, z jakiego kierunku można bezpiecznie wejść do portu lub ominąć przeszkodę. Dobrą praktyką jest zawsze przed rejsem przeanalizować te sektory na mapie w okolicy planowanej trasy, bo dzięki temu można uniknąć wielu nieporozumień i błędów nawigacyjnych. W praktyce, na mapie papierowej czy elektronicznej, taki symbol pozwala niemal natychmiast rozpoznać charakterystykę światła sektorowego, a to w sytuacji stresowej jest bezcenne. Z mojego doświadczenia wynika, że często pomijamy ten drobny detal, a potem na wodzie okazuje się, że brakuje nam tej wiedzy.
Patrząc na wszystkie pozostałe rysunki, bardzo łatwo się pomylić, bo niektóre symbole mogą kojarzyć się ze światłami nawigacyjnymi w ogóle, szczególnie jeśli ktoś dopiero zaczyna swoją przygodę z mapami morskimi. Jednak każda z tych ilustracji przedstawia inne, równie ważne oznaczenia. W przypadku pierwszego obrazka możemy zauważyć coś przypominającego schemat świateł statków w ruchu lub światła pozycyjne – to typowe oznaczenie statków na mapach, ale nie odnosi się do sektorów, tylko do pozycji lub kursów. Drugi rysunek z podpisem „2 FR” oraz symbolami gwiazdek i czerwonymi światłami to klasyczny przykład oznaczenia światła stałego, ewentualnie charakterystyki światła (np. dwa błyski, kolor, zasięg), lecz nie pokazuje żadnych sektorów barwnych. Ostatni obrazek z kolei, choć podobny do pierwszego, to typowa prezentacja różnych kombinacji świateł statków (może nawet sygnalizacja specjalna), jednak brak tu jasnego podziału na sektory o różnych barwach rozchodzące się od latarni. Typowym błędem jest zakładanie, że każde światło nawigacyjne na mapie oznacza światło sektorowe, co niestety nie jest prawdą. W praktyce, jeśli nie widać wycinków koła z wyraźnie wyodrębnionymi kolorami, nie mamy do czynienia z sektorem. Dobre praktyki nawigacyjne każą zwracać szczególną uwagę właśnie na sposób prezentacji – sektor musi być zaznaczony geometrycznie, z podziałem kątowym, najlepiej w formie kolorowych wycinków. Moim zdaniem, wybierając nieprawidłowe symbole, najczęściej popełniamy błąd przez automatyczne kojarzenie symboli świateł z ich sektorowością, a nie analizując dokładnie detali graficznych na mapie. To szczegół, który robi wielką różnicę w codziennej pracy nawigatora.