Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Kategorie: Budowa i wyposażenie statku
Stępka płaska to rzeczywiście kluczowy element konstrukcyjny każdego statku, szczególnie jeśli mówimy o nowoczesnych jednostkach z poszyciem stalowym. To właśnie pogrubiony pas blachy, który biegnie dokładnie w płaszczyźnie symetrii statku, od dziobu do rufy, stanowi fundament całego układu konstrukcyjnego dna. Z punktu widzenia praktyki stoczniowej, stępka płaska jest pierwszym elementem układanym na pochylni – od niej zaczyna się montaż szkieletu statku, wokół niej rozmieszcza się kolejne fragmenty poszycia i elementy nośne. Wiele przepisów, np. wytyczne towarzystw klasyfikacyjnych jak DNV czy Polski Rejestr Statków, wyraźnie podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru grubości oraz jakości stali właśnie w tym miejscu – wynika to z faktu, że stępka przenosi ogromne siły wzdłużne działające na kadłub podczas eksploatacji na morzu. Ciekawostka: stępka płaska współcześnie często ma specjalne wzmocnienia (np. żebra), aby sprostać wymaganiom nawigacji w trudnych warunkach, szczególnie na akwenach polarno-podbiegunowych. Bez solidnej stępki cała konstrukcja kadłuba byłaby narażona na poważne uszkodzenia przy pracach na mieliźnie czy podczas napływania na przeszkody podwodne. Moim zdaniem, żaden inny pas blachy w konstrukcji nie pełni aż tak krytycznej funkcji dla bezpieczeństwa i wytrzymałości statku.