Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Statek techniczny, bez napędu z urządzeniem do wbijania pali, nazywamy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kafar to specyficzny typ statku technicznego, wykorzystywany przede wszystkim do wbijania pali w dno rzeki, jeziora czy portu. Zazwyczaj kafary nie mają własnego napędu – muszą być holowane na miejsce pracy, co wynika z ich konstrukcji. Najważniejszym elementem wyposażenia jest urządzenie do wbijania pali, najczęściej młot parowy, hydrauliczny lub elektromagnetyczny. Od strony praktycznej, kafary są nie do zastąpienia przy budowie mostów, nabrzeży albo pomostów. Spotyka się je na wielu polskich budowach hydrotechnicznych, na przykład podczas modernizacji portów śródlądowych czy budowy przepraw promowych. W branży bardzo się ceni operatorów kafarów, bo taka robota wymaga precyzji, dokładności i znajomości lokalnych warunków gruntowych. Z mojego doświadczenia, często myli się kafary z pogłębiarkami, ale te ostatnie są do zupełnie innych zadań, bo służą do wydobywania osadów z dna, a kafar skupia się wyłącznie na wbijaniu pali. Kafar zgodnie z normami i instrukcjami eksploatacji musi być regularnie kontrolowany pod kątem stanu technicznego urządzenia do wbijania, bo od sprawności mechanizmu zależy cała efektywność pracy. Warto pamiętać, że palowanie jest jednym z kluczowych etapów w hydrotechnice i bez kafarów nie byłoby to możliwe w takim tempie i z taką dokładnością jak obecnie. Zdecydowanie kafar to narzędzie, bez którego trudno wyobrazić sobie nowoczesne prace na wodzie.
Wiele osób podczas nauki żeglugi śródlądowej czy budownictwa wodnego myli ze sobą różne typy statków technicznych, co jest zrozumiałe, bo sama terminologia potrafi być zagmatwana. Szalanda to barka bez własnego napędu, która służy głównie do transportu ładunków sypkich (np. piasku, żwiru) albo urobku z pogłębiarek, często widuje się ją pracującą w tandemie właśnie z pogłębiarką – ale sama nie posiada urządzenia do wbijania pali. Ponton natomiast jest płaskodennym statkiem, wykorzystywanym do różnych prac pomocniczych na wodzie, czasami nawet jako platforma robocza, ale bez specjalistycznego wyposażenia do palowania, raczej nie stosuje się go do tak wyspecjalizowanych zadań jak wbijanie pali. Pogłębiarka z kolei jest bardzo ważnym statkiem technicznym, ale jej przeznaczeniem jest wybieranie osadów z dna, pogłębianie torów wodnych, basenów portowych czy rzek – nie ma ona mechanizmów do wbijania pali. Typowy błąd myślowy polega na utożsamianiu każdej dużej platformy technicznej lub statku roboczego z możliwością wykonywania dowolnych prac wodnych – a w rzeczywistości, każda z tych jednostek ma dość wąski zakres zastosowań, wynikający z jej konstrukcji i wyposażenia. Standardy branżowe jasno rozgraniczają zadania poszczególnych statków, dlatego nie można pogłębiarki nazwać kafarem, podobnie szalanda bez urządzenia do wbijania pali nie spełni tej roli. W praktyce, tylko kafar – odpowiednio wyposażony i przygotowany – jest w stanie realizować prace palowania zgodnie ze sztuką budowlaną i przepisami hydrotechnicznymi. Warto zawsze sprawdzać, do czego faktycznie została zaprojektowana dana jednostka i nie sugerować się wyłącznie nazwą albo ogólnym wyglądem. Takie rozróżnienie ma kluczowe znaczenie przy organizacji robót na wodzie i w planowaniu logistyki projektów infrastrukturalnych.