Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Statek żeglugi śródlądowej z napędem do przewozu drobnicy i ładunków masowych oznaczony jest symbolem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Symbol BM500 jest przypisany dla śródlądowych statków towarowych przeznaczonych do przewozu drobnicy oraz ładunków masowych. Oznaczenie to wynika z systematyki typów i klas jednostek stosowanych w żegludze śródlądowej, gdzie litera „B” odnosi się do barek, a „M” wskazuje na możliwość przewożenia ładunków masowych. Liczba 500 to orientacyjna nośność lub pojemność w tonach – typowa dla tego segmentu jednostek, dość uniwersalnych. W praktyce taki statek świetnie sprawdzi się na rzekach albo kanałach o ograniczonych wymiarach, gdzie wymagana jest elastyczność w manipulacji różnorodnymi towarami bez potrzeby przekładania towarów na inne środki transportu. Spotyka się je na przykład podczas transportu kruszyw, węgla, ładunków rolnych, ale też podczas przewozu kontenerów czy innych materiałów sypkich. Moim zdaniem znajomość tych symboli znacznie ułatwia komunikację w branży i sprawne rozpoznanie, z jakim typem jednostki mamy do czynienia, co jest ważne przy planowaniu łańcucha logistycznego. Z punktu widzenia standardów, takie oznaczenia są zgodne z wytycznymi Polskiego Rejestru Statków oraz ogólnie przyjętymi praktykami międzynarodowymi. Nie jest to wiedza oderwana od rzeczywistości – operatorzy portowi i spedytorzy bazują na tych kodach, by szybko rozpoznać możliwości transportowe konkretnej jednostki i określić jej przydatność na danej trasie. Dobrze jest to mieć w głowie, bo błędna interpretacja może prowadzić do niepotrzebnych przestojów lub nawet ryzyka przeładunku.
W branży żeglugi śródlądowej system oznaczeń typów statków jest dość precyzyjnie uporządkowany i nieprzypadkowy. Częstym błędem jest mylenie symboli, które brzmią podobnie albo wydają się intuicyjne, ale w rzeczywistości oznaczają coś zupełnie innego. Przykładowo oznaczenie HM150 dotyczy przeważnie statków hotelowych lub mieszkalnych, przystosowanych do przewozu ludzi, a nie ładunków masowych czy drobnicy. Zdarza się, że ktoś widząc literę H, myśli o 'heavy', czyli dużym ładunku, jednak w nomenklaturze śródlądowej to skrót o zupełnie innym znaczeniu. BP500 z kolei sugeruje barkę pasażerską (BP – barka pasażerska), którą wykorzystuje się do transportu ludzi, nie załadunku towarów sypkich ani drobnicy. Taki wybór świadczy o nieznajomości podstawowej klasyfikacji typów jednostek żeglugi śródlądowej. S300 natomiast to raczej oznaczenie mniejszych statków specjalistycznych albo serwisowych, czasem używanych do celów technicznych, nie do przewozu masy czy drobnicy na regularnych trasach. Z mojego doświadczenia, wybór niewłaściwego oznaczenia często wynika z sugerowania się intuicją lub myśleniem, że litery i cyfry są przypadkowe – a to błąd, bo w rzeczywistości kod odnosi się do konkretnego przeznaczenia statku i jego zdolności transportowych. W praktyce rozróżnienie tych symboli pozwala uniknąć nieporozumień logistycznych i strat wynikających z niewłaściwego dobrania jednostki do typu ładunku czy szlaku. Według wytycznych zarówno krajowych, jak i międzynarodowych (np. standardów Polskiego Rejestru Statków), każde oznaczenie jest ściśle przypisane konkretnemu typowi statku. W codziennej pracy na wodzie czy w biurze armatorskim taka wiedza jest niezbędna, by efektywnie planować transport i zapewnić zgodność z przepisami.