Kwalifikacja: TWO.08 - Planowanie i prowadzenie żeglugi po śródlądowych drogach wodnych i morskich wodach wewnętrznych

Wiele osób myli wyświetlanie zobrazowania radaru w trybie rzeczywistego ruchu z tradycyjnym, względnym trybem (Relative Motion Display). To dość typowe, szczególnie jeśli nie miało się jeszcze wiele do czynienia z nowoczesną nawigacją elektroniczną. Zacznijmy od tego, że w trybie rzeczywistego ruchu pozycja statku na ekranie radaru nie jest sztywno związana ze środkiem ekranu – statek porusza się zgodnie z rzeczywistym ruchem względem ziemi. Odpowiedzi sugerujące, że pozycja statku pozostaje nieruchoma lub jest niezależna od zobrazowania, opierają się na założeniu typowym dla stosowania trybu względnego ruchu, gdzie to statek jest centralny, a echa przesuwają się względem niego. Takie uproszczenie nie oddaje istoty rzeczywistego zobrazowania, gdzie zarówno własna jednostka, jak i inne obiekty mogą się przemieszczać po ekranie, dokładnie tak, jak przemieszczałyby się na mapie. Często mylnie uważa się, że pozycja statku nie ma związku z wyglądem zobrazowania, ale przecież kluczową kwestią dla interpretacji obrazu radaru w tym trybie jest właśnie korelacja ruchu naszego statku i kontaktów z rzeczywistymi parametrami ruchu. Pomijanie tej zależności prowadzi do błędów w ocenie sytuacji nawigacyjnej – szczególnie w rejonach o dużym natężeniu ruchu czy w pobliżu przeszkód nawigacyjnych. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi IMO oraz podręcznikami obsługi radarów morskich, właściwe rozumienie różnic między trybem rzeczywistym a względnym to podstawa dobrej praktyki morskiej. Moim zdaniem najczęstszy błąd wynika z mechanicznego przyzwyczajenia do tradycyjnego trybu, gdzie statek jest w centrum, i nieuwzględniania, że zobrazowanie rzeczywiste wymaga myślenia kategoriami ruchu względem ziemi. To właśnie pozwala na dokładniejszą ocenę sytuacji i skuteczniejsze podejmowanie decyzji na mostku.