Kwalifikacja: TWO.09 - Obsługa siłowni statkowych, urządzeń pomocniczych i mechanizmów pokładowych
Zawód: Technik żeglugi śródlądowej
Którą cyfrą w kolorze czerwonym oznaczono na schemacie instalacji silników zespołów prądotwórczych zbiornik awaryjnego zasilania w paliwo?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na schemacie instalacji silników zespołów prądotwórczych zbiornik awaryjnego zasilania w paliwo oznaczony jest cyfrą 4 – to tzw. DO emerg. service tank. Z mojego doświadczenia wynika, że takie zbiorniki są kluczowe dla bezpieczeństwa pracy agregatów prądotwórczych, zwłaszcza podczas awarii głównych źródeł zasilania paliwem. W praktyce przemysłowej oraz według standardów, na przykład klasyfikacyjnych towarzystw żeglugowych, zbiornik awaryjny powinien być zawsze odpowiednio oznaczony, łatwo dostępny i oddzielony od głównych linii paliwowych, właśnie po to, by w razie awarii inne systemy nie miały wpływu na jego funkcjonowanie. Często podkreśla się, że taki zbiornik musi posiadać odpowiednią pojemność, gwarantującą możliwość pracy agregatu przez określony czas – minimum 1-2 godziny, w zależności od wymagań armatora czy producenta. W schematach systemów okrętowych czy przemysłowych stawia się też na przejrzystość oznaczeń i jednoznaczność, by obsługa mogła błyskawicznie zidentyfikować elementy kluczowe dla bezpieczeństwa. Moim zdaniem praktycznym przykładem wykorzystania wiedzy o tym zbiorniku jest szybka reakcja podczas testów systemów awaryjnych – jeśli ktoś od razu wie, gdzie jest zbiornik awaryjny, łatwiej przeprowadza procedury testowe oraz awaryjne uruchomienie generatora.
Na pierwszy rzut oka wybór właściwego zbiornika może wydawać się prosty, lecz w praktyce często powielany jest błąd mylenia zbiorników roboczych z awaryjnym. Wiele osób skupia się na zbiornikach oznaczonych jako FO service tank (cyfry 1 i 2) lub DO service tank (cyfra 3), sądząc, że pełnią one funkcję awaryjnego zasilania. Jednak to są klasyczne zbiorniki eksploatacyjne, które zasilają systemy na co dzień i nie są wydzielone na potrzeby sytuacji kryzysowych. Podejście to wynika zazwyczaj z nawyku patrzenia na główne elementy systemu i pomijania tych, które są „na uboczu”, czyli właśnie zbiornika awaryjnego. Błąd polega też na nieczytaniu dokładnie legendy oraz nieświadomości, że w systemach zgodnych z wymaganiami klasyfikacyjnymi, takie jak SOLAS czy wytyczne IMO, zbiornik awaryjny jest zawsze wyraźnie oznakowany i oddzielony od pozostałych, by w przypadku skażenia czy awarii głównego układu zapewnić nieprzerwaną pracę generatora awaryjnego. Osoby, które wybierają DO service tank, FO service tank 1 lub 2, najpewniej skupiły się na lokalizacji zbiornika najbliżej silników lub na większym rozgałęzieniu rurociągów, nie zwracając uwagi na fakt, że tylko DO emerg. service tank jest dedykowany do niezależnego podtrzymania pracy w sytuacjach ekstremalnych. To typowy błąd związany z myleniem funkcji eksploatacyjnych z funkcją awaryjną oraz bagatelizowaniem roli czytelności schematu. W praktyce, żeby uniknąć takich pomyłek, warto zawsze analizować całe połączenia systemu oraz opisy funkcjonalne poszczególnych zbiorników, a nie sugerować się tylko położeniem graficznym czy nazwą zbliżoną do innych elementów.