Kwalifikacja: TWO.09 - Obsługa siłowni statkowych, urządzeń pomocniczych i mechanizmów pokładowych

Wielu osobom zniszczenie takie jak na zdjęciu może kojarzyć się z typowym zużyciem ściernym albo nawet zatarciem, jednak te zjawiska przebiegają zupełnie inaczej pod względem mechanizmu i efektu wizualnego. Zatarcie dotyczy najczęściej powierzchni ślizgowych i polega na powstaniu przegrzanych, zespolonych miejsc na skutek braku smarowania lub nadmiernego obciążenia – wtedy widać raczej smugi, przegrzania, czasem nadtopienia, a nie głębokie, nieregularne ubytki. Zużycie ścierne z kolei to powolne ścieranie się materiału pod wpływem zanieczyszczeń w cieczy lub kontaktu z twardymi cząstkami – efektem są raczej wygładzone, porysowane powierzchnie, a nie tak nieregularne kratery. Bąbelkowanie materiału, choć brzmi podobnie do kawitacji, to termin, którego nie używa się w opisie uszkodzeń maszyn przepływowych. Może się kojarzyć z wadą odlewniczą lub problemem technologicznym, ale nie dotyczy pracy pomp. Typowym błędem jest tu mylenie kawitacji z innymi rodzajami zużycia przez nieuwagę na charakterystyczne kratery i miejscowe „dziury” w materiale. W praktyce inżynierskiej ważne jest, żeby rozpoznawać te niuanse, bo każda z tych awarii wymaga zupełnie innego podejścia naprawczego i prewencyjnego. Branżowe standardy, takie jak normy ISO dotyczące pomp, jasno rozróżniają efekty kawitacji od innych uszkodzeń eksploatacyjnych. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że prawidłowa diagnostyka oszczędza masę kosztów i nerwów – dlatego warto zwracać uwagę na detale, a nie tylko na ogólne podobieństwo uszkodzeń.