Pory i cebula rzeczywiście charakteryzują się długim okresem przechowywania, co czyni je idealnymi warzywami do dłuższego składowania w warunkach optymalnych. Pory, mające wysoką zawartość wody, mogą być przechowywane w temperaturze od 0 do 4 stopni Celsjusza, co pozwala na ich długotrwałe zachowanie świeżości przez kilka miesięcy. Cebula, z kolei, jest jednym z najdłużej przechowywanych warzyw, gdyż w odpowiednich warunkach (niska wilgotność i ciemne miejsce) może być przechowywana nawet przez wiele miesięcy do roku. Praktyka przechowywania tych warzyw polega na zapewnieniu im odpowiedniej wentylacji oraz temperatury, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozwoju pleśni i psucia się. Te warzywa są też często wykorzystywane w kuchni, co sprawia, że ich długi okres przechowywania jest praktycznym atutem w planowaniu posiłków oraz zarządzaniu zapasami.
Wybór szparagów i pomidorów jako warzyw o długim okresie przechowywania jest nietrafiony, ponieważ obie te rośliny mają znacznie krótszy okres trwałości. Szparagi, ze względu na wysoką zawartość wody, można przechowywać jedynie przez kilka dni w lodówce, co sprawia, że nie nadają się do długotrwałego składowania. Podobnie, pomidory, które są wrażliwe na niskie temperatury, tracą swoją jakość i smak, jeśli są przechowywane w lodówce. Z kolei brokuły i papryka mają własne ograniczenia związane z okresem przechowywania; brokuły zwykle zachowują świeżość przez 3-5 dni, podczas gdy papryka może być przechowywana przez kilka tygodni, ale nie jest to okres porównywalny do pory i cebuli. Szpinak i selery także nie dorównują odpornością na przechowywanie tym dwóm ostatnim warzywom. Szpinak, nawet w optymalnych warunkach, może wytrzymać jedynie kilka dni, natomiast selery, mimo że mają nieco lepsze właściwości, wciąż nie osiągają długiego okresu przechowywania. Wybór warzyw do długiego przechowywania powinien opierać się na ich właściwościach fizycznych oraz wymaganiach dotyczących wilgotności i temperatury, co często bywa pomijane w mniej świadomych wyborach.