Szynka wieprzowa jest produktem przetworzonym, w którym stosowanie substancji dodatkowych jest powszechną praktyką. Etykieta tego produktu często zawiera informacje o takich składnikach jak glutaminian sodu (E621), azotyny sodowe (E250) oraz ascorbinian sodu (E301). Glutaminian sodu działa jako wzmacniacz smaku, co sprawia, że potrawy smakują intensywniej. Azotyny sodowe są stosowane jako konserwanty, które zapobiegają rozwojowi bakterii, a także nadają mięsu charakterystyczny różowy kolor. Ascorbinian sodu pełni rolę przeciwutleniacza, co pozwala na wydłużenie okresu przydatności do spożycia. W przemyśle mięsnym, zgodnie z standardami HACCP, stosowanie substancji dodatkowych jest ściśle regulowane, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz utrzymanie wysokiej jakości produktu. W przypadku produktów takich jak brukselka mrożona, ser pleśniowy czy śmietanka UHT, nie ma potrzeby stosowania tak szerokiego zakresu dodatków, co czyni je mniej podatnymi na takie praktyki. W ten sposób, wybierając szynkę wieprzową, możemy być świadomi, jakie substancje dodatkowe są używane w procesie produkcji.
Podejmując próbę identyfikacji produktu na podstawie etykiety zawierającej substancje dodatkowe, warto zwrócić uwagę na kluczowe różnice między różnymi kategoriami żywności. Brukselka mrożona to produkt, który zazwyczaj nie wymaga dodatków, ponieważ jest to warzywo, a jego przetwarzanie ogranicza się głównie do blanszowania i mrożenia, co zachowuje jego naturalne właściwości odżywcze. W przeciwnym przypadku, ser pleśniowy, chociaż również przetworzony, bazuje na naturalnych procesach fermentacji i dojrzewania, które nie wymagają użycia intensywnych substancji dodatkowych w takim zakresie jak w przypadku wyrobów mięsnych. Śmietanka UHT, z kolei, jest produktem mlecznym, w którym stosowane są inne metody konserwacji, takie jak podgrzewanie w wysokiej temperaturze, co pozwala na dłuższe przechowywanie bez potrzeby dodawania substancji konserwujących. Właściwe zrozumienie różnic w przetwarzaniu tych produktów jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków. Powszechnym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie przetworzone produkty posiadają podobne wymagania dotyczące substancji dodatkowych. Dlatego ważne jest, aby w kontekście etykietowania zwracać uwagę na specyfikę i rodzaj produktu, co pomoże w dokonaniu świadomego wyboru i zrozumieniu ich właściwości oraz potencjalnego wpływu na zdrowie.