Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Oblicz zapotrzebowanie na 20 porcji makaronu jako dodatek do drugiego dania, zakładając, że na jedną porcję przypada 150 gramów ugotowanego makaronu, a jego masa po ugotowaniu wzrasta 2,5-krotnie.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby obliczyć zapotrzebowanie na makaron jako dodatek do drugiego dania, musimy wziąć pod uwagę zarówno wagę gotowego makaronu, jak i jego przeliczenie na surowy produkt. W tym przypadku, jedna porcja makaronu to 150 gramów ugotowanego produktu. Dla 20 porcji, łączna masa ugotowanego makaronu wynosi 20 x 150 g, co daje 3000 g. Jednak trzeba uwzględnić fakt, że makaron podczas gotowania zwiększa swoją masę 2,5-krotnie. Dlatego, aby obliczyć masę surowego makaronu potrzebnego do uzyskania 3000 g ugotowanego, należy podzielić tę wartość przez 2,5. Wykonując to obliczenie, otrzymujemy 3000 g / 2,5 = 1200 g. Zastosowanie tej metody pozwala na precyzyjne planowanie zakupów w gastronomii oraz minimalizowanie strat związanych z gotowaniem. Praktyka ta jest zgodna z zasadami efektywności i kontroli kosztów w branży kulinarnej, co jest kluczowe dla sukcesu każdej działalności gastronomicznej.
Udzielając błędnych odpowiedzi, można zauważyć pewne powszechne błędy myślowe związane z obliczeniami oraz interpretacją danych. Odpowiedzi takie jak 3000 g, 300 g czy 120 g nie uwzględniają kluczowego elementu, jakim jest zwiększenie masy makaronu podczas gotowania. Przykładowo, wybór 3000 g może wynikać z mylnego założenia, że to jest całkowita masa, jaką potrzebujemy, bez zrozumienia, że jest to masa ugotowanego makaronu, a nie surowego. Z kolei 300 g oraz 120 g są zbyt małymi wartościami, które nie mają podstaw w rzeczywistych kalkulacjach. Odpowiedzi te mogą świadczyć o niepełnym zrozumieniu procesu gotowania, w którym składniki zmieniają swoją masę, co jest istotnym aspektem w gastronomii. W praktyce, wszelkie kalkulacje dotyczące ilości składników powinny opierać się na dokładnych przeliczeniach uwzględniających straty i zmiany masy, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki kulinarnej. Stąd, kluczowe jest, aby w takich obliczeniach zawsze brać pod uwagę współczynniki przeliczeniowe, które mogą znacząco wpłynąć na końcowy wynik. Przykładowo, stosując zasady przeliczeniowe, można efektywnie planować produkcję potraw oraz ograniczać marnotrawstwo, co jest niezmiernie ważne w kontekście zarządzania zasobami w każdej kuchni profesjonalnej.