Dojrzewanie mięsa to proces, który zachodzi po uboju zwierząt rzeźnych, trwający od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od warunków przechowywania i typu mięsa. W ciągu pierwszych 48 godzin dochodzi do licznych zmian biochemicznych, które wpływają na teksturę, smak i soczystość mięsa. Kluczowym procesem jest rozkład białek, co prowadzi do ich denaturacji i rozpadania na mniejsze peptydy oraz aminokwasy, które odpowiadają za poprawę walorów smakowych. W praktyce oznacza to, że mięso staje się bardziej miękkie i aromatyczne, co jest pożądane w kuchni. Dobre praktyki w przemyśle mięsnym zalecają przechowywanie mięsa w niskiej temperaturze oraz odpowiedniej wilgotności, aby zminimalizować straty masy i zapewnić optymalne warunki dla dojrzewania. Warto również zauważyć, że proces ten jest kluczowy w przypadku mięsa wieprzowego, wołowego oraz jagnięcego, gdzie techniki dojrzewania na sucho lub mokro mają duże znaczenie dla jakości końcowego produktu.
Fermentacja octowa to proces, w którym cukry zawarte w produktach spożywczych są przekształcane w kwas octowy przez mikroorganizmy, głównie bakterie z rodzaju Acetobacter. Choć proces ten jest istotny w produkcji niektórych produktów spożywczych, takich jak ocet, nie ma zastosowania w kontekście mięsa. Fermentacja nie zachodzi w mięsie w sposób porównywalny do produktów roślinnych, co prowadzi do błędnych wniosków na temat jego zachowania po uboju. Stężenie pośmiertne to termin odnoszący się do zjawiska, które zachodzi w mięśniach po śmierci zwierzęcia, gdzie mięśnie kurczą się i twardnieją, co jest skutkiem wyczerpania zapasów energii i braku dostępu do tlenu. Mimo że to zjawisko występuje, nie jest to proces, który trwa 48 godzin i nie wpływa na dojrzewanie mięsa. Stwardnienie, z kolei, odnosi się do zmiany konsystencji mięsa, które staje się twardsze w wyniku procesów biochemicznych, ale to również nie jest odpowiednie w kontekście 48-godzinnego okresu oraz nie definiuje kluczowego etapu dojrzewania. Pojęcia te mogą być mylone z procesami zachodzącymi w mięsie, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odpowiada rzeczywistości związanej z obróbką mięsa po uboju.