Laktoza jest cukrem disacharydowym, który występuje w mleku ssaków i jest głównym źródłem węglowodanów w diecie niemowląt. Składa się z dwóch monosacharydów: glukozy i galaktozy. Laktoza jest istotna dla organizmu, ponieważ dostarcza energii, ale również pełni ważną rolę w wchłanianiu wapnia i fosforu, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju kości. W praktyce, laktoza jest często stosowana w przemyśle spożywczym jako słodzik i stabilizator. Jej obecność w diecie może jednak prowadzić do nietolerancji laktozy, co wymaga od niektórych osób unikania produktów mlecznych lub stosowania enzymów laktazy. Zrozumienie roli laktozy w diecie jest kluczowe dla zdrowego odżywiania, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci, które potrzebują odpowiedniej ilości tego składnika odżywczego dla prawidłowego wzrostu.
Glukoza jest monosacharydem, który jest kluczowym źródłem energii dla organizmu, ale nie występuje w mleku jako dominujący cukier. W organizmach żywych glukoza odgrywa fundamentalną rolę w metabolizmie, dostarczając energii komórkom. Z kolei fruktoza, również monosacharyd, jest obecna głównie w owocach i miodzie, a jej metabolizm różni się od glukozy, co wpływa na sposób, w jaki organizm wykorzystuje te dwa rodzaje cukrów. Celuloza to polisacharyd, który stanowi główny składnik błonnika pokarmowego i występuje w roślinach, ale nie jest w ogóle cukrem występującym w mleku. Jej rola w diecie polega na wspomaganiu trawienia, jednak nie ma ona zastosowania jako źródło energii dla organizmu, ponieważ nie jest trawiona przez ludzi. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo pomylić rolę różnych węglowodanów w diecie. To zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego odżywiania oraz rozpoznawania, które cukry są istotne dla zdrowia, a które mogą prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak nietolerancja pokarmowa.