Odpowiedź wskazująca, że normy żywienia nie stosuje się do planowania żywienia w restauracji jest prawidłowa, ponieważ restauracje zazwyczaj nie są zobowiązane do przestrzegania ogólnych norm żywienia. W przeciwieństwie do instytucji takich jak stołówki szkolne, sanatoria czy internaty, które muszą dostosować swoje menu do określonych norm żywieniowych, restauracje mają większą elastyczność w tworzeniu swoich ofert gastronomicznych. W praktyce oznacza to, że restauracje często opierają się na preferencjach kulinarnych klientów oraz trendach rynkowych, co może prowadzić do zróżnicowanej oferty, która niekoniecznie uwzględnia zrównoważone zasady żywienia. Przykładowo, mogą one serwować dania, które są popularne, ale nie zawsze spełniają wymagania dotyczące składników odżywczych, co może przyczynić się do problemów zdrowotnych w dłuższej perspektywie, takich jak otyłość czy niedobory składników odżywczych. W przypadku instytucji takich jak stołówki czy sanatoria, normy żywienia mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego bilansu energetycznego i odżywczego, co jest istotne dla zdrowia osób korzystających z tych usług.
Planowanie żywienia w stołówkach, sanatoriach czy internatach opiera się na określonych normach żywieniowych, które są fundamentalne dla zapewnienia zdrowego i zrównoważonego posiłku. W stołówkach szkolnych normy te są ściśle regulowane przez przepisy prawa, które nakładają obowiązek uwzględniania potrzeb żywieniowych dzieci w fazie rozwoju. Z tego względu każde menu musi być przygotowywane z myślą o dostarczeniu odpowiednich ilości makroskładników i mikroelementów niezbędnych dla młodego organizmu. W sanatoriach z kolei posiłki są często dostosowywane do specyficznych potrzeb zdrowotnych pacjentów, co wymaga szczegółowego przestrzegania norm żywieniowych w kontekście chorób dietozależnych. Internaty także są zobowiązane do planowania żywienia w sposób zgodny z wytycznymi, aby zapewnić ich mieszkańcom odpowiednią dietę, a tym samym wspierać ich zdrowie i samopoczucie. Błędem jest zakładanie, że normy żywienia są uniwersalne i dotyczą wszystkich form żywienia. W rzeczywistości różne placówki mają różne regulacje i wytyczne, które są dostosowywane do ich specyficznych potrzeb i celów. Ignorowanie tych różnic prowadzi do błędnych wniosków o sposobie planowania żywienia w różnych kontekstach. Uznanie restauracji za miejsce, gdzie normy żywienia są również stosowane, jest mylnym podejściem, ponieważ w tym przypadku oferta menu często wynika jedynie z chęci zaspokojenia gustów klientów, a nie z rygorystycznych zasad zdrowego żywienia.