FAO, czyli Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, jest kluczowym podmiotem zajmującym się globalną problematyką wyżywienia. Organizacja ta została założona w 1945 roku i jej misją jest osiągnięcie bezpieczeństwa żywnościowego dla wszystkich ludzi, co jest kluczowym zagadnieniem w kontekście rozwoju zrównoważonego. FAO podejmuje różnorodne działania, takie jak zbieranie danych statystycznych na temat produkcji rolniczej i spożycia żywności, promowanie dobrych praktyk w zakresie zarządzania zasobami naturalnymi oraz wspieranie krajów w ich wysiłkach na rzecz eliminacji głodu i ubóstwa. Przykładem działań FAO jest program „Zero Hunger Challenge”, który mobilizuje społeczności do współpracy na rzecz zrównoważonego rozwoju i dostępu do zdrowej żywności. Wiedza na temat działań FAO jest istotna dla profesjonalistów zajmujących się polityką rolną i bezpieczeństwem żywnościowym, a także dla organizacji pozarządowych i instytucji badawczych.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak PHZ, IŻiŻ czy WHO, wskazuje na niepełne zrozumienie struktur zajmujących się problematyką wyżywienia. PHZ, czyli Polskie Towarzystwo Higieniczne, koncentruje się głównie na zdrowiu publicznym oraz higienie, a nie bezpośrednio na globalnym wyżywieniu. IŻiŻ, czyli Instytut Żywności i Żywienia, skupia się na badaniach naukowych dotyczących żywności i żywienia w Polsce, co również nie odzwierciedla szerszego, światowego kontekstu. Natomiast WHO, Światowa Organizacja Zdrowia, zajmuje się zdrowiem publicznym i kwestiami związanymi z chorobami, w tym pod względem żywienia, ale nie jest dedykowana wyłącznie problematyce wyżywienia. Typowym błędem myślowym jest mylenie instytucji zajmujących się szerokimi tematami zdrowotnymi z tymi, które są nastawione na konkretne aspekty wyżywienia oraz produkcji żywności. W kontekście globalnych wyzwań, takich jak zmiana klimatu, migracje czy zrównoważony rozwój, zrozumienie roli FAO jako organizacji koordynującej działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa żywnościowego na świecie, jest kluczowe. Przyjęcie błędnych odpowiedzi może prowadzić do nieadekwatnych działań w zakresie polityki żywnościowej i zdrowotnej.