Produkty o niskim indeksie glikemicznym (IG) są zalecane w diecie osób chorych na cukrzycę, ponieważ wpływają na stabilizację poziomu glukozy we krwi. Indeks glikemiczny to wskaźnik, który ocenia, w jakim stopniu dany produkt spożywczy podnosi poziom cukru we krwi po jego spożyciu. Produkty o niskim IG, takie jak pełnoziarniste zboża, warzywa, rośliny strączkowe oraz większość owoców, są trawione wolniej, co prowadzi do stopniowego uwalniania glukozy do krwiobiegu. To z kolei zapobiega gwałtownym skokom poziomu cukru, które mogą być szkodliwe dla osób z cukrzycą. Zastosowanie diety niskoglikemicznej może także przyczynić się do lepszej kontroli masy ciała, co jest istotne dla pacjentów z insulinoopornością. Warto także zauważyć, że stosowanie produktów niskoglikemicznych w codziennym menu może wspierać ogólną kondycję zdrowotną i zmniejszać ryzyko powikłań związanych z cukrzycą, takich jak choroby sercowo-naczyniowe. W praktyce, włączenie do diety takich produktów jak owsianka, bataty czy świeże owoce to jeden z najlepszych sposobów na poprawę jakości życia osób z cukrzycą.
Spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym nie jest w szczególności zalecane w przypadku miażdżycy, osteoporozy czy niedokrwistości, co może wynikać z niepełnego zrozumienia ich wpływu na zdrowie. W przypadku miażdżycy, kluczowe jest ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych oraz trans, a także zwiększenie podaży błonnika, co może być osiągnięte poprzez urozmaicenie diety o owoce, warzywa i pełnoziarniste produkty. Choć dieta niskoglikemiczna może przyczynić się do lepszej kontroli poziomu glukozy, nie ma ona bezpośredniego wpływu na procesy miażdżycowe. Osteoporoza wymaga natomiast zwiększenia podaży wapnia i witaminy D, a także regularnej aktywności fizycznej, co jest kluczowe dla zdrowia kości. Nie można więc utożsamiać diety niskoglikemicznej z profilaktyką osteoporozy. W przypadku niedokrwistości, szczególnie ważne jest spożywanie produktów bogatych w żelazo, takich jak czerwone mięso, warzywa liściaste i strączkowe, a także witaminę C, która wspomaga wchłanianie żelaza. Zatem, chociaż produkty niskoglikemiczne mogą mieć swoje miejsce w ogólnym podejściu do zdrowego żywienia, ich stosowanie w odniesieniu do wymienionych schorzeń nie ma podstaw medycznych. Często pojawia się mylne przekonanie, że każda dieta o niskim IG jest uniwersalnym rozwiązaniem dla wszystkich problemów zdrowotnych, co prowadzi do pomijania istotnych składników odżywczych potrzebnych w konkretnych schorzeniach. Właściwa dieta powinna być zawsze dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz specyfiki jego schorzenia.