Odwodnienie organizmu, które może być spowodowane utratą płynów na skutek biegunek, wymiotów lub intensywnego wysiłku fizycznego, może prowadzić do niedoborów elektrolitów, w tym sodu i potasu. Sód jest kluczowym elektrolitem, który odgrywa fundamentalną rolę w regulacji ciśnienia osmotycznego oraz równowagi płynów w organizmie. Potas natomiast jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania mięśni oraz układu nerwowego. Niedobory tych dwóch pierwiastków mogą prowadzić do poważnych zaburzeń, takich jak skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, a w skrajnych przypadkach do stanu zagrożenia życia. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność uzupełniania elektrolitów w formie napojów izotonicznych lub specjalnych roztworów nawadniających, szczególnie po intensywnym wysiłku fizycznym lub w czasie choroby. Zarówno sportowcy, jak i osoby starsze, które mogą być bardziej podatne na odwodnienie, powinny być świadome znaczenia utrzymania odpowiedniego poziomu sodu i potasu w organizmie, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia.
Wskazanie cynku i jodu jako niedoborów wynikających z odwodnienia jest błędne, ponieważ te pierwiastki nie są bezpośrednio związane z gospodarką wodno-elektrolitową organizmu. Cynk jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego oraz syntezy białek, natomiast jod jest kluczowy dla produkcji hormonów tarczycy. Ich niedobór nie jest typowym skutkiem odwodnienia, a ich obecność w organizmie zależy od regularnej dostawy poprzez dietę, a nie od stanu nawodnienia. Ponadto, białka proste, takie jak albuminy, nie są bezpośrednio związane z odwodnieniem. Choć ich stężenie we krwi może być wpływane przez zmiany w objętości płynów, to nie są one typowymi substancjami, których brak odnosi się do odwodnienia. Niedobory żelaza i witaminy C również nie mają bezpośredniego związku z odwodnieniem. Żelazo jest kluczowe dla transportu tlenu we krwi, a witamina C wspiera układ odpornościowy i poprawia wchłanianie żelaza. Ich poziomy są regulowane przede wszystkim przez dietę, a nie przez stan nawodnienia. Dlatego też, typowe błędy myślowe dotyczące przyczyn niedoborów składników odżywczych mogą prowadzić do mylnych wniosków, które nie uwzględniają złożoności metabolizmu organizmu oraz wzajemnych zależności między różnymi substancjami odżywczymi.