Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Ataksja móżdżkowa stanowi bezwzględnie przeciwwskazanie do udziału w zajęciach
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ataksja móżdżkowa to zaburzenie koordynacji ruchowej spowodowane uszkodzeniem móżdżku, co czyni wykonywanie precyzyjnych zadań, takich jak witrażowanie z użyciem szlifierki, potencjalnie niebezpiecznym. Osoby z ataksją mogą mieć problemy z utrzymaniem równowagi oraz kontrolowaniem ruchów, co w przypadku pracy z narzędziami elektrycznymi, jak szlifierka, stwarza ryzyko urazów. Praca z tego typu narzędziami wymaga nie tylko precyzji, ale również pewności w ruchach, co jest trudne do osiągnięcia w przypadku ataksji. W praktyce, osoby z takimi schorzeniami powinny unikać zajęć, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a w przypadku witrażu, zaleca się korzystanie z technik, które są bardziej bezpieczne i mniej wymagające pod względem koordynacji, jak np. malowanie na szkle bez użycia szlifierki. Zgodnie z standardami BHP oraz zasadami ergonomii, wszelkie prace z narzędziami powinny być dostosowane do możliwości fizycznych wykonawcy, co jest szczególnie istotne w przypadku osób z dysfunkcjami ruchowymi.
Zajęcia takie jak kształtowanie gliny ręcznie metodą wężyków, wyplatanie koszy z wikliny naturalnej czy malowanie na sztalugach w pozycji siedzącej są często postrzegane jako mniej wymagające pod względem koordynacji ruchowej, co sprawia, że mogą wydawać się odpowiednie dla osób z ataksją móżdżkową. Jednakże to podejście jest mylące. Osoby z ataksją mogą doświadczać problemów z precyzyjnym ruchem rąk, co jest kluczowe w każdym z tych zajęć. Kształtowanie gliny wymaga subtelnych i kontrolowanych ruchów dłoni, a każda utrata równowagi lub koordynacji może prowadzić do nieprawidłowego kształtu wyrobu bądź nawet urazów. Wyplatanie koszy, choć może wydawać się prostą czynnością, również wymaga precyzyjnego trzymania materiału oraz umiejętności synchronizacji ruchów. W przypadku malowania na sztalugach, nawet w pozycji siedzącej, ataksja może wpływać na zdolność do utrzymania pędzla w odpowiedni sposób, co może przekładać się na niezadowalający efekt końcowy. Warto pamiętać, że podejście do osób z dysfunkcjami ruchowymi powinno opierać się na indywidualnej ocenie ich możliwości, a nie na ogólnych założeniach. Dlatego kluczowe jest uwzględnienie standardów bezpieczeństwa oraz dostosowanie zajęć do możliwości uczestników, aby uniknąć sytuacji, które mogłyby zagrażać ich zdrowiu.