Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Skala Folsteina jest znana głównie w kontekście zdrowia, ale nie za bardzo nadaje się do oceny samodzielności w poruszaniu się. Skupia się raczej na umiejętnościach poznawczych, a nie praktycznych, więc w tej sytuacji nie jest zbyt pomocna. Z kolei skala Barthel ocenia jedynie podstawowe czynności, jak jedzenie czy ubieranie się, ale też nie bierze pod uwagę umiejętności korzystania z transportu publicznego. To jest kluczowe, jeśli mówimy o samodzielnym poruszaniu się. Podobnie skala Katza, która też ocenia podstawowe aktywności, nie uwzględnia aspektów związanych z poruszaniem się w miejscach publicznych. Dlatego te metody mogą być ograniczone, gdy się chce sprawdzić, jak ktoś radzi sobie w otwartym środowisku. Brak kontekstu w ocenie samodzielności prowadzi do błędnych wniosków i sprawia, że wsparcie nie jest odpowiednio dostosowane do potrzeb tych osób.