Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Trening posługiwania się laską, wykonywanie frywolitek oraz jazda na rowerze tandem to zajęcia, które choć mogą mieć swoje zalety, nie są optymalnymi metodami wsparcia w zakresie poprawy sprawności manualnej dziecka niewidomego. Trening posługiwania się laską ma na celu przede wszystkim rozwijanie umiejętności orientacji w przestrzeni i nie angażuje bezpośrednio zdolności manualnych. W przypadku dzieci niewidomych, takie umiejętności są niezwykle istotne, ale nie wpływają na precyzyjność ruchów rąk czy koordynację. Wykonywanie frywolitek, jako technika szycia, wymaga wzrokowego odczytywania wzorów i detali, co czyni ją niewłaściwą dla dzieci, które nie mają dostępu do informacji wizualnej. Z kolei jazda na rowerze tandem, mimo że może być przyjemną aktywnością, nie skupia się na rozwijaniu sprawności manualnej, a raczej na współpracy z inną osobą. Takie błędne podejścia mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania czasu terapeutycznego, gdyż nie odnoszą się bezpośrednio do potrzeb rozwojowych dzieci niewidomych. Kluczowym błędem jest zatem skupienie się na aktywnościach, które nie rozwijają umiejętności manualnych, co powinno być priorytetem w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym.