Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Wybór stylów komunikacji pasywnego, agresywnego lub ekspresyjnego w kontekście terapii zajęciowej jest niewłaściwy, ponieważ każdy z tych stylów może prowadzić do negatywnych skutków zarówno dla pacjenta, jak i jego rodziny. Styl pasywny, charakteryzujący się unikaniem wyrażania swoich myśli czy potrzeb, może prowadzić do frustracji rodziny oraz braku jasności w relacji z terapeutą. W takiej sytuacji rodzina może czuć się zignorowana lub nieważna, co negatywnie wpływa na ich zaangażowanie w proces terapeutyczny. Styl agresywny, z kolei, z jego tendencją do dominacji i krytyki, może wywoływać lęk i opór, co zdecydowanie nie sprzyja współpracy. Rodzina pacjenta może czuć się atakowana, co prowadzi do zamknięcia się i braku chęci do uczestniczenia w terapii. Styl ekspresyjny, choć w niektórych kontekstach może być użyteczny, nie zawsze jest odpowiedni w relacjach terapeutycznych. Nadmierna ekspresja emocji może być dla rodziny przytłaczająca i zniechęcająca, co utrudnia konstruktywną komunikację. W kontekście terapii zajęciowej kluczowe jest budowanie zaufania i otwartości, co zapewnia tylko asertywny styl komunikacji, który wspiera zaangażowanie rodziny i efektywność całego procesu terapeutycznego. Zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć typowych pułapek komunikacyjnych oraz lepiej wspierać pacjenta w jego drodze do zdrowienia.