Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Mieszkanka domu pomocy społecznej bardzo lubi wykonywać w swoim pokoju prace na drutach. Chcąc zmotywować ją do nawiązania nowych znajomości, terapeuta powinien
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Propozycja uczestnictwa w grupowych zajęciach dziewiarskich jest trafnym rozwiązaniem, ponieważ takie zajęcia sprzyjają integracji społecznej oraz nawiązywaniu nowych znajomości wśród mieszkańców. Wspólne wykonywanie prac na drutach w grupie nie tylko pozwala na wymianę doświadczeń i technik, ale także stwarza przestrzeń do budowania relacji interpersonalnych. W kontekście terapii zajęciowej kluczowe jest, aby uczestnicy czuli się częścią społeczności, co może istotnie wpłynąć na ich samopoczucie oraz motywację do aktywności. Dodatkowo, w zajęciach grupowych uczestnicy mogą korzystać z różnorodnych pomocy terapeutycznych i technik, co wpływa na rozwój ich umiejętności. Takie podejście jest zgodne z zasadami terapii zajęciowej, która kładzie nacisk na rozwijanie umiejętności społecznych oraz osobistych w kontekście wspólnego działania. Wspólne zajęcia mogą również ułatwiać nawiązywanie dialogu, co jest kluczowe dla integracji w społeczności domów pomocy społecznej.
Propozycje dotyczące poproszenia o wykonanie gazetki o zainteresowaniach innych mieszkańców oraz zorganizowania wystawy jej prac, choć mogą wydawać się interesujące, nie są idealne w kontekście motywacji do nawiązywania nowych znajomości. W przypadku wykonania gazetki o zainteresowaniach innych mieszkańców, przyjmujemy, że osoba ta mogłaby skupić się na pracy jednostkowej, co nie sprzyja bezpośredniej interakcji z innymi. Taki format pracy może wzmocnić poczucie izolacji, co jest sprzeczne z celem nawiązania nowych relacji. Z kolei zorganizowanie wystawy jej prac, choć ma potencjał do uznania i docenienia jej umiejętności, nie przynosi efektu w postaci aktywnego uczestnictwa w relacjach z innymi mieszkańcami. Wystawa może być jedynie jednorazowym wydarzeniem bez dalszych interakcji, co nie sprzyja trwałym znajomościom. Również propozycja uczestnictwa w grupowych zajęciach tkackich, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się być odpowiednia, nie uwzględnia specyfiki zainteresowań tej osoby. Jeżeli nie ma ona doświadczenia w tkactwie, może to prowadzić do frustracji i poczucia niekompetencji, co w dłuższej perspektywie może zniechęcić ją do interakcji z innymi. Kluczowym błędem w rozważaniach jest zatem brak uwzględnienia, że efektywne nawiązywanie relacji wymaga środowiska sprzyjającego współpracy i wymianie doświadczeń w obszarze, który interesuje uczestnika.