Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Chociaż niektóre z przedstawionych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, wszystkie one zniekształcają rzeczywisty proces diagnozowania. Na przykład, podejście, które zakłada, że określenie problemów podopiecznego następuje równocześnie z nawiązaniem kontaktu terapeutycznego, pomija kluczową rolę, jaką odgrywa wstępna analiza i zrozumienie sytuacji podopiecznego. W rzeczywistości nawiązanie kontaktu powinno być zbudowane na solidnych podstawach diagnostycznych, które obejmują zbieranie informacji na temat problemów i potrzeb. Równocześnie, twierdzenie, że określenie tych aspektów następuje po wyznaczeniu celów terapeutycznych, jest mylące. Bez pełnego zrozumienia problemów i preferencji, cele nie mogą być adekwatne ani dostosowane do rzeczywistych potrzeb podopiecznego. Kolejnym błędem jest założenie, że analiza dokumentacji oraz przeprowadzone obserwacje mogą precedować zbieranie informacji o podopiecznym. Takie podejście prowadzi do ryzyka zjawiska tzw. "diagnostyki z góry", gdzie terapeuta może opierać się na założeniach, zamiast skupić się na indywidualnych potrzebach. Właściwy proces diagnostyczny powinien być zawsze skoncentrowany na podopiecznym i jego specyficznych problemach, a nie na zewnętrznych dokumentach czy ogólnych wytycznych.