Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Pensjonariuszka domu pomocy społecznej z chorobą Alzheimera ma zaburzony rytm dobowy snu. Świadczy to o zaburzeniu potrzeb
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "fizjologicznych" jest prawidłowa, ponieważ zaburzenia rytmu dobowego snu u osób z chorobą Alzheimera są bezpośrednio związane z ich podstawowymi potrzebami fizjologicznymi. Rytm dobowy snu i czuwania jest kluczowym elementem zdrowego funkcjonowania organizmu, a jego zaburzenia mogą prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji, takich jak zwiększone ryzyko wypadków, zaburzenia poznawcze czy pogorszenie ogólnego stanu zdrowia. U osób z chorobą Alzheimera, zmiany w cyklu snu mogą być wywołane przez czynniki neurodegeneracyjne, które wpływają na zentrale mechanizmy regulujące sen. W pracy z pacjentami, ważne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak tworzenie stabilnego środowiska do snu, ograniczanie bodźców w godzinach wieczornych oraz regularne wprowadzanie rutyny. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie strategii behawioralnych, które mogą pomóc w poprawie jakości snu, jak np. terapia światłem czy techniki relaksacyjne. Zachowanie zdrowego rytmu dobowego jest kluczowe dla poprawy jakości życia i samopoczucia pacjentów z demencją, co wpisuje się w standardy opieki nad osobami starszymi.
Wybór odpowiedzi związanych z samorealizacją, bezpieczeństwem oraz prestiżem i uznaniem wskazuje na mylenie pojęć dotyczących hierarchii potrzeb. Samorealizacja odnosi się do realizacji osobistych aspiracji i potencjału, co w przypadku osób z demencją jest znacznie ograniczone. Takie osoby nie są w stanie dążyć do samorealizacji w tradycyjnym sensie, ponieważ ich zdolności poznawcze i społeczne są osłabione. Bezpieczeństwo, które odnosi się do stabilności oraz braku zagrożeń, może być istotne, ale w kontekście omawianego problemu zaburzeń snu w chorobie Alzheimera, nie dotyczy podstawowych potrzeb fizjologicznych, które są priorytetowe. Bezpieczeństwo emocjonalne i fizyczne są ważne, ale w sytuacji zaburzonego snu, najpierw należy zająć się potrzebami związanymi z odpoczynkiem i regeneracją organizmu. Prestiż i uznanie są również zbyt wysokimi potrzebami, które są drugorzędne w porównaniu z fizjologicznymi aspektami życia. Osoby z demencją doświadczają głównie problemów z pamięcią i orientacją, co utrudnia im dążenie do uznania w społeczeństwie. Zrozumienie, że podstawowe potrzeby fizjologiczne muszą być zaspokajane w pierwszej kolejności, jest kluczowe w pracy z pacjentami z zaburzeniami neurologicznymi.