Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Uczestnik przyjęty do placówki dziennej ma trudności z zapamiętywaniem imion nowych znajomych. W indywidualnym planie pracy terapeutycznej należy uwzględnić
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Gry integracyjne z elementami mnemotechniki to skuteczna metoda, która łączy naukę z zabawą, co jest szczególnie ważne w pracy z osobami mającymi trudności z zapamiętywaniem informacji. Mnemotechnika to zbiór technik pamięciowych, które pomagają w łatwiejszym przyswajaniu i przypominaniu sobie informacji, takich jak imiona nowych znajomych. Przykładem takiej gry może być 'Imiona i gesty', gdzie każdy uczestnik przedstawia się, a reszta grupy powtarza imię, wykonując przypisany gest – to nie tylko sprzyja zapamiętywaniu, ale także integruje grupę, tworząc atmosferę wsparcia. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami terapii zajęciowej i integracji sensorycznej, które podkreślają znaczenie aktywnego zaangażowania uczestników w procesie nauki. W praktyce, wprowadzanie gier mnemotechnicznych pozwala na stworzenie środowiska sprzyjającego nie tylko nauce imion, ale także budowaniu relacji interpersonalnych, co jest kluczowe dla rozwoju społecznego podopiecznych w ośrodkach dziennego wsparcia.
Przy wyborze metod terapeutycznych dla osób mających trudności z zapamiętywaniem, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie podejścia są równie skuteczne. Wspólne oglądanie filmu wybranego w dyskusji, choć może sprzyjać integracji grupy, nie angażuje aktywnie uczestników w proces zapamiętywania, co jest kluczowe w przypadku problemów z pamięcią. Uczestnicy są biernymi odbiorcami treści, co nie stymuluje ich umiejętności mnemotechnicznych. Zajęcia teatralne z elementami choreoterapii, choć mogą być przydatne w rozwijaniu ekspresji emocjonalnej oraz umiejętności interpersonalnych, niekoniecznie skupiają się na konkretnych technikach zapamiętywania imion. To podejście może wymagać znacznego czasu na adaptację, co nie zawsze jest efektywne w kontekście bieżących potrzeb podopiecznych. Grupy muzykowania okolicznościowego, z drugiej strony, również mogą być przyjemne i wspierać integrację, ale nie mają bezpośredniego związku z nauką technik pamięciowych. Główne błędy w myśleniu, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, polegają na założeniu, że każda forma aktywności grupowej automatycznie przekłada się na rozwój pamięci. Kluczowe jest, aby dobierać metody zgodnie z celami terapeutycznymi i specyficznymi potrzebami uczestników, co powinno być fundamentem każdego planu terapeutycznego.