Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Podejścia związane z aktywnością, powtarzalnością oraz systematycznością, choć mogą być użyteczne w różnych kontekstach terapeutycznych, nie są adekwatne w sytuacjach wymagających bezpośredniego zmysłowego poznawania rzeczywistości. Aktywność, rozumiana jako zaangażowanie dziecka w różne formy działalności, może prowadzić do efektywnego uczenia się, jednak bez konkretnego odniesienia do zmysłowego odkrywania otoczenia, nie wspiera ona w pełni procesów poznawczych. Powtarzalność, mimo iż jest kluczowa w utrwalaniu umiejętności i wiedzy, nie odnosi się bezpośrednio do zasady polegającej na doświadczaniu i poznawaniu świata poprzez zmysły. W kontekście dzieci z niepełnosprawnościami intelektualnymi, zrozumienie i przyswajanie informacji są często najskuteczniejsze w sytuacjach, gdzie dzieci mogą bezpośrednio oddziaływać z przedmiotami, co jest pomijane w przypadku nacisku na powtarzalność. Systematyczność, z kolei, odnosi się do organizacji procesu terapeutycznego i może pomóc w budowaniu rutyny, ale nie zastępuje potrzeby zmysłowego doświadczenia. W terapii dzieci z niepełnosprawnościami intelektualnymi kluczowe jest, aby metody były dostosowane do ich specyficznych potrzeb, a zasada poglądowości staje się wówczas fundamentem, na którym można budować inne aspekty nauki i rozwoju.